Τα δύο κυρίαρχα κόμματα της μεταπολίτευσης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) γονατισμένα, με ζεστά τα πτώματα των ιδεολογιών τους, συνθέτουν εκφυλισμένους πολιτικούς οργανισμούς. Κόμματα διαμαρτυρίας, ξενικών προτύπων και αντιχριστιανισμού, άρνησης της αστικής δημοκρατίας και οι συνήθεις δολιοφθορείς υπηρεσιών συνιστούν το διαστροφικό πλαίσιο.
Πολίτες με σωφροσύνη και γενναιότητα ενταγμένοι με κλασικές...
ιδεολογικές αναφορές και ιδίως νέοι της δημιουργίας και παραγωγής αναζητούν ηλιαχτίδα ελπίδας έστω και σε δρόμους επικίνδυνους. Δεν πρέπει να διαφεύγει από κανένα συνειδητό πολίτη, ότι με το χυλό και την κινούμενη άμμο του πολιτικοοικονομικού γίγνεσθαι, φανεροί και σκοτεινοί κύκλοι λειτουργούν ασύδοτα, έχοντας σε ασφυξία το εγχώριο «Σύστημα». Πάντα υπήρχαν επιρροές, σήμερα όμως έχουμε επιβολή και καταναγκασμό.
Επιβάλλεται να αποτιναχθεί ο εκφυλισμός και η διαστροφή. Δεν είναι το μνημόνιο ή το αντιμνημόνιο, το ευρώ ή το εθνικό νόμισμα, δίλημμα των εκφυλισμένων κομμάτων για έστω ύστατη συνεισφορά. Δεν μπορούν να καίνε κάθε τι δημιουργικό οι αντιεξουσιαστές, ούτε να αποκαθιστούν τις στοιχειώδεις δομές του κράτους οι λαθρεπιβάτες εθνικών ιδεών με ξένα σύμβολα και συμπεριφορικές διαταραχές. Δεν μπορεί στη χώρα των φιλοσόφων και του ελεύθερου πνεύματος να δικαιωθεί ο κομμουνισμός, που δεν θα υπάρχει σε λίγο ούτε στη Κούβα.
Είναι προφανές ότι «καίγονται» και οι όποιες προσδοκίες για την εκ των έσω αναγέννηση του συστήματος, με τα πρόσωπα και τους σχηματισμούς που φαίνεται να ακολουθεί με απόγνωση και παραλογισμό ο ταπεινωμένος Έλληνας. Είναι προφανές ότι κατά τον κανόνα της σχετικότητας και της σύγκρισης υπάρχουν δυνάμεις πολιτικές, αναγεννήτρες και πλάστρες , που προσπαθούν να δείξουν και να πείσουν. Ο ΛΑΟΣ, η ΔΗΜΑΡ, οι Φιλελεύθεροι, οι Πράσινοι, ο καθένας από τη δική του αναφορά μπορεί να καταθέσει προτάσεις για διάλογο και σύνθεση.
Ο πατριωτικός και κοινωνικός παρεμβατισμός με αναφορά έθνους του ΛΑΟΣ είναι ολοκληρωμένη πρόταση επιλογής. Η προτεινόμενη από το ΛΑΟΣ διεκδίκηση από την ΕΕ (που κανείς δεν μπορεί να μας αποβάλλει ) για έξοδο από την κρίση με τις εναλλακτικές πτυχές, τώρα είναι η ώρα να συζητηθεί. Η κάθαρση σε ζητήματα όπως των λαθρομεταναστών, της κοινωνικής προστασίας και της αναθέρμανσης της οικονομίας δεν μπορούν να περιμένουν. Η ελπίδα βρίσκεται μέσα σε κινδύνους και επικίνδυνους δρόμους. Φορείς, αλλά κυρίως πρόσωπα φλογισμένα από την πίστη και την γνώση μπορούν να τη δείξουν και να την ακολουθήσουν.
Οι φυσικές σταθερές του πατριωτισμού, της κοινωνιοκρατίας και της δημιουργίας σε πλαίσιο εθνικής συνείδησης και δημοκρατίας, είναι εκ των ων ουκ άνευ. Με επιστροφή σε ρίζες και πηγές πανανθρώπινες του ελληνισμού, έρχεται η μέρα, η επόμενη μέρα…
