Οι δημοφιλείς συσκευές της εταιρείας -οι Mac, το iPhone, το iPod και το iPad παραμένουν σήμερα η βασική επιχείρηση της...
Apple, ωστόσο αυτό που περιέχουν -τραγούδια, ταινίες, περιοδικά, βιβλία- ήταν βασικό μέλημα του Τζομπς.
Η Αν Σουίνι, πρόεδρος της Disney-ABC, θυμάται ακόμα πώς ο Τζομπς τη γοήτευσε και την έπεισε να προσφέρει εκπομπές του BBC στο τότε ολοκαίνουργιο iPod που έπαιζε βίντεο. Ο Τζομπς είχε καταφθάσει στα γραφεία της κρατώντας ένα iPod που έπαιζε ένα επεισόδιο του Lost, της μεγάλης τηλεοπτικής επιτυχίας του ABC.
H Σουίνι ήταν τόσο εντυπωσιασμένη ώστε δεν ρώτησε καν τον Τζομπς πού είχε βρει το επεισόδιο. «Σκέφτηκα, είναι ο Στιβ Τζομπς. οπότε μπορεί να κάνει τα πάντα».
Σε τηλεφώνημα που ακολούθησε λίγο καιρό αργότερα, ο Τζομπς είπε στη Σουίνι πως όσα σκεφτόταν η ίδια για τη Disney «ήταν όλα λάθος». Επέμενε ότι, ως εταιρεία μέσων, η Disney όφειλε να αγκαλιάσει τις νέες τεχνολογίες.
«Και δεν είχε άδικο» παραδέχτηκε η Σουίνι μιλώντας σε συνέδριο τον περασμένο μήνα.
Ανοίγοντας το δρόμο για το μέλλον
Ο Τζομπς είχε επίδραση στο σύγχρονο σινεμά λόγω της ίδρυσης της Pixar, του κινηματογραφικού στούντιο που τον έκανε πλούσιο όταν πουλήθηκε στη Disney για 7,4 δισ. δολάρια το 2006. Παρέμεινε επίσης για χρόνια στο ΔΣ της Disney.
Όμως η επίδρασή του στη βιομηχανία μουσικής ήταν πολύ πιο καθοριστική. Και αυτό φαίνεται από το σχόλιο για το θάνατό του που έκανε ο Κάρι Σέρμαν, διευθύνων σύμβουλος της Ένωσης Δισκογραφικής Βιομηχανίας Αμερικής (RIAA):
«Ο Στιβ και η Apple έκαναν και πάλι εύκολο και αποδεκτό να πληρώνει κανείς για μουσική».
Πριν το iTunes γίνει ηλεκτρονικό δισκοπωλείο, η Apple παρουσίασε υπολογιστές iMac που μπορούν να «αντιγράφουν, να μιξάρουν και να γράφουν» μουσική. Όπως πολλές άλλες εταιρείες υπολογιστών, η Apple αξιοποίησε το «κίνημα» της πειρατείας που γονάτισε τις δισκογραφικές.
Αυτό όμως άλλαξε όταν ο Τζομπς έπεισε τη βιομηχανία μουσικής να αποδεχθεί το δικό του όραμα. Το 2002, για παράδειγμα, έπεισε τον Ρότζερ Έιμς, διευθύνοντα σύμβουλο της Warner Music, ότι τα ψηφιακά τραγούδια των 0,99 δολαρίων ήταν το μοντέλο του μέλλοντος.
Ελλείψει εναλλακτικής πρότασης, όλες οι μεγάλες δισκογραφικές -ακόμα και η Sony που προωθούσε το δικό της, ανταγωνιστικό φορμά- υιοθέτησαν την ιδέα του Τζομπς. Ένα χρόνο αργότερα, το 2003, το iTunes έκανε ντεμπούτο με 200.000 τραγούδια.
Σήμερα, το ηλεκτρονικό κατάστημα έχει μερίδιο 70% στην αγορά ψηφιακής μουσικής, σύμφωνα με στοιχεία της NPD, και η Apple αντιστοιχεί στο ένα πέμπτο των πωλήσεων μουσικής στις ΗΠΑ με βάση το τζίρο.
Οι δισκογραφικές βιομηχανίες ευνοήθηκαν, συνεχίζουν όμως σήμερα να διαμαρτύρονται για την πτώση στις πωλήσεις των CD, κατηγορώντας το iTunes ότι ενθαρρύνει τον κόσμο να αγοράζει μεμονωμένα τραγούδια, αντί για άλμπουμ.
Και πριν από δύο περίπου χρόνια, οι μεγάλες δισκογραφικές έπεισαν την Apple να αυξήσει τη μέγιστη τιμή στο 1,29 δολάρια ανά τραγούδι.
Ο Τζομπς είχε όμως καθοριστικό ρόλο και στο μοντέλο τιμολόγησης των ψηφιακών βιβλίων, πείθοντας τους εκδότες να χαμηλώσουν τόσο τις τιμές όσο και τα μερίδιά τους -παραχωρώντας το υπόλοιπο στην Apple.
Το iPad, όμως, δεν έχει γίνει ακόμα το κύριο μέσο για την ανάγνωση ηλεκτρονικών βιβλίων -ο τίτλος για το δημοφιλέστερο «e-αναγνωστικό» ανήκει στο Kindle της Amazon.
Στο μεταξύ, όμως, οι εκδοτικές επιχειρήσεις ελπίζουν ότι το iPad θα τις γλιτώσει από την κατάρα της ελεύθερης πτώσης των πωλήσεων και των διαφημιστικών εσόδων.
Ίσως τελικά η μεγαλύτερη κληρονομιά του Τζομπς είναι ότι προσέφερε ένα νέο μέλλον για τη βιομηχανία μουσικής και έθεσε τη βάση για την ψυχαγωγία και την κατανάλωση περιεχομένου σε εύχρηστες συσκευές.
Τα προϊόντα της Apple, εξάλλου, χρησιμοποιούνται κατά κόρον ως δημιουργικά εργαλεία από μουσικούς, γραφίστες, συγγραφείς και καλλιτέχνες.
«Πιστεύω ότι ο Τζομπς είναι ο Τόμας Έντισον» λέει ο Ρας Κράπνικ, αναλυτής για θέματα ψηφιακής μουσικής στον όμιλο NPD. «Όταν οι ουρανοί ήταν συννεφιασμένοι και δεν μπορούσε κανείς να δει προς τα πού θα πήγαινε η μουσική, το όραμά του έδειχνε έναν ηλιόλουστο ουρανό».
Από in.gr
