παρεμβαίνουν άμεσα σε συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις αμοιβών σε εθνικό επίπεδο, εξαναγκάζοντας χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Ρουμανία να μειώσουν τους κατώτατους μισθούς και αυτούς του δημόσιου τομέα και να αποδυναμώσουν τους θεσμούς των συλλογικών διαπραγματεύσεων με αντάλλαγμα τη χρηματοπιστωτική 'σωτηρία' τους", ενώ σημειώνεται ότι "οι δράσεις που έχουν ληφθεί μέχρι τώρα σχετικά με την οικονομική διακυβέρνηση παραβιάζουν βασικές αρχές της νέας Συνθήκης της Λισαβόνας". Τέλος, τα συνδικάτα ζητούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να καθιερώσει ένα πρόγραμμα επενδύσεων μεγάλης εμβέλειας ίσο με το 1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ για την καταπολέμηση της ανεργίας ιδιαίτερα των νέων και για τον εκσυγχρονισμό των βιομηχανικών δομών και των υποδομών.
