Την πρώτη του συνέντευξη μετά τον πολύκροτο χωρισμό του και τη δικαστική περιπέτεια με την πρώην σύζυγό του έδωσε ο Μελ Γκίμπσον. Ο σταρ του Χόλιγουντ μίλησε στο Deadline.
Είπε μεταξύ άλλων:
Για τις κασέτες: Θύμωσα με τον εαυτό μου. Αλλά κανείς δεν εξέφρασε κανένα θυμό προς εμένα. Μπορεί να τον ένοιωσαν. [Κοιτάζει στο ταβάνι και κουνάει το κεφάλι του αναστενάζοντας] Ποιος περιμένει ότι θα τον ηχογραφούν; Ποιος...
το προβλέπει αυτό; Ποιος προβλέπει τέτοιου είδους προσωπική προδοσία;
Για τις κατηγορίες ότι είναι ρατσιστής και μισογύνης: Ποτέ δεν έχω φερθεί άσχημα σε κανένα ούτε με τέτοιο τρόπο ώστε να προσβάλω το γένος, τη φυλή, τη θρησκεία ή τη σεξουαλικότητα του – τελεία. Δεν κατηγορώ ορισμένους ανθρώπους που το σκέφτονται αυτό από τα σκουπίδια που ακούνε μέσα στις κασέτες που διέρρευσαν και που έχουν υποστεί επεξεργασία. Πρέπει να βάλεις τα πάντα στο σωστό πλαίσιο, το ότι ήμουν μπλεγμένος σε μια παράλογη συζήτηση στα όρια του νευρικού κλονισμού και στο ότι προσπαθούσα να βγω από μια άρρωστη σχέση. Είναι μια συγκεκριμένη, τρομερά απαίσια χρονική στιγμή που μιλάς σε έναν άνθρωπο κατά τη διάρκεια μιας κακής μέρας και σίγουρα δεν αντιπροσωπεύει τι πραγματικά πιστεύω ή πώς φέρομαι στους ανθρώπους σε όλη μου τη ζωή.
Για το μέλλον του ως ηθοποιός: Δεν με νοιάζει αν δεν θα ξαναπαίξω ποτέ. Το εννοώ. Είμαι πέρα από αυτό, πολύ πέρα. Η όλη εμπειρία ήταν ατυχέστατη. Και δεν γίνεται να μην υπάρξουν συνέπειες. Άνετα θα μπορούσα να μην παίξω πoτέ πια. Δεν είναι πρόβλημα. Θα κάνω κάτι τώρα γιατί θέλω να το κάνω και επειδή θα περάσω καλά. Δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθεί αλλά θα συνεργαστώ πάλι - με το βραβευμένο με όσκαρ σεναριογράφο του Braveheart- Randy Wallace. Έχει ένα σενάριο εδώ και χρόνια. Έγραψε ένα βιβλίο και το έκανε σενάριο. Μοιάζει με τα μυθιστορήματα που έγραφε ο Αλέξανδρος Δουμάς για ψευτοπαλληκαράδες ξιφομάχους. Τελείως ρομάντζο εποχής με μπούστα και διάφορα, αλλά, χει γέλιο. Είναι κωμωδία αλλά έχει και μερικά σοβαρά σημεία επίσης. Ο Randy πάντα γράφει τίμια σενάρια. Και του απάντησα αμέσως. Το θεώρησα εξωφρενικά αστείο και ότι έπρεπε να το κάνω. Και δεν είμαι ο βασικός πρωταγωνιστής στην ταινία που είναι τέλειο.
Για την πρόσληψη του και μετά την απόλυση του από το The Hangover II: Πρέπει να τα ξεχνάς αυτά. Κάθησα και το συζήτησα με το σκηνοθέτη Tod Phillips. Τον συμπαθώ. Πώς μπορεί κάποιος να μη συμπαθεί τον Todd; Είναι έξυπνος και χαρισματικός και έτσι είναι οι υπόλοιποι άνθρωποι που παίζουν στην ταινία. Είναι ΟΚ. Απλά πρέπει να τα προσπερνάς αυτά. Σου δείχνουν μερικά πράγματα. Απλά προχωράς και λες ΟΚ. Δεν είμαι ενοχλημένος από αυτό. Φαινόταν μια καλή ιδέα τότε που δεν κατέληξε πουθενά.
Για τους λίγους που τον υπερασπίστηκαν: Δεν με ενοχλεί. Γιατί κάποιος να μιλήσει δημόσια και να μπλεχτεί σε αυτές τις βλακείες. Θα έριχνε περισσότερο λάδι στη φωτιά. Πολλοί άνθρωποι σε υποστηρίζουν αλλά τελικά μαθαίνεις ποιοι πραγματικά είναι φίλοι σου. Έχω αρκετούς φίλους και ήταν υπέροχοι.
Για τις προσωπικές του σχέσεις: Δεν αφορούν κανένα. Αλήθεια! Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο αφορούν τους πάντες; Νομίζω ότι μειώνουν τη δουλειά μου. Είναι μια αλλαγή. Και γιατί αυτό να ενδιαφέρει τον καθένα; Πάντοτε με προβλημάτιζε αυτό. Γιατί έχει τόσο ενδιαφέρον για τον καθένα; Αν ο κόσμος καταλάβαινε τουλάχιστον πόσο κανονική είναι η ζωή μου στην πραγματικότητα. Σκέφτεσαι "ποιον νοιάζει"; Αμφιταλαντεύεσαι. Αποτελεί έκπληξη για μένα. Είναι απλά η ζωή κάποιου.
Στο πως οι κασέτες και το σκάνδαλο επηρέασαν την οικογένεια του: Το βασικό πρόβλημα ήταν ότι ήταν υπερβολικά ταπεινωτικό και οδυνηρό για την οικογένεια μου και τα παιδιά μου… Ναι μιλήσαμε και έπρεπε να τους μιλήσω, με όλα εκτός από την μικρότερη μου κόρη γιατί ακόμη είναι σε ηλικία που δεν καταλαβαίνει από αυτά ευτυχώς! Κάποια στιγμή θα το καταλάβει και ελπίζω εκείνη την περίοδο να μπορέσω να της μιλήσω. Πέρασα 30 χρόνια προσπαθώντας να τους κρατήσω μακριά από αυτά τα πράγματα και το πέτυχα. Οπότε γιατί τώρα να τους μπλέξω μέσα σε όλη αυτή την ιστορία; Προσπαθείς να το διαχειριστείς διαφορετικά.
Στο αν μπορεί να εμφανιστεί δημόσια πλέον: Ναι, συμβαίνει καμιά φορά. Δεν με έχετε δει πολύ τελευταία. Είναι εφικτό. Ναι, βγαίνω έξω. Κάνω ότι χρειάζεται. Η ζωή συνεχίζεται. Είναι μέρος της δουλειά σου να βρίσκεσαι εκεί έξω. Υπάρχουν ορισμένες πτυχές που δεν θέλεις απαραίτητα και καμιά φορά είναι απολύτως αναπόφευκτες. Τυφλώνεσαι και προσπαθείς να τις αντιμετωπίσεις με πιο ρεαλιστικό τρόπο.
Aπό thebest.gr
Είπε μεταξύ άλλων:
Για τις κασέτες: Θύμωσα με τον εαυτό μου. Αλλά κανείς δεν εξέφρασε κανένα θυμό προς εμένα. Μπορεί να τον ένοιωσαν. [Κοιτάζει στο ταβάνι και κουνάει το κεφάλι του αναστενάζοντας] Ποιος περιμένει ότι θα τον ηχογραφούν; Ποιος...
το προβλέπει αυτό; Ποιος προβλέπει τέτοιου είδους προσωπική προδοσία;
Για τις κατηγορίες ότι είναι ρατσιστής και μισογύνης: Ποτέ δεν έχω φερθεί άσχημα σε κανένα ούτε με τέτοιο τρόπο ώστε να προσβάλω το γένος, τη φυλή, τη θρησκεία ή τη σεξουαλικότητα του – τελεία. Δεν κατηγορώ ορισμένους ανθρώπους που το σκέφτονται αυτό από τα σκουπίδια που ακούνε μέσα στις κασέτες που διέρρευσαν και που έχουν υποστεί επεξεργασία. Πρέπει να βάλεις τα πάντα στο σωστό πλαίσιο, το ότι ήμουν μπλεγμένος σε μια παράλογη συζήτηση στα όρια του νευρικού κλονισμού και στο ότι προσπαθούσα να βγω από μια άρρωστη σχέση. Είναι μια συγκεκριμένη, τρομερά απαίσια χρονική στιγμή που μιλάς σε έναν άνθρωπο κατά τη διάρκεια μιας κακής μέρας και σίγουρα δεν αντιπροσωπεύει τι πραγματικά πιστεύω ή πώς φέρομαι στους ανθρώπους σε όλη μου τη ζωή.
Για το μέλλον του ως ηθοποιός: Δεν με νοιάζει αν δεν θα ξαναπαίξω ποτέ. Το εννοώ. Είμαι πέρα από αυτό, πολύ πέρα. Η όλη εμπειρία ήταν ατυχέστατη. Και δεν γίνεται να μην υπάρξουν συνέπειες. Άνετα θα μπορούσα να μην παίξω πoτέ πια. Δεν είναι πρόβλημα. Θα κάνω κάτι τώρα γιατί θέλω να το κάνω και επειδή θα περάσω καλά. Δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθεί αλλά θα συνεργαστώ πάλι - με το βραβευμένο με όσκαρ σεναριογράφο του Braveheart- Randy Wallace. Έχει ένα σενάριο εδώ και χρόνια. Έγραψε ένα βιβλίο και το έκανε σενάριο. Μοιάζει με τα μυθιστορήματα που έγραφε ο Αλέξανδρος Δουμάς για ψευτοπαλληκαράδες ξιφομάχους. Τελείως ρομάντζο εποχής με μπούστα και διάφορα, αλλά, χει γέλιο. Είναι κωμωδία αλλά έχει και μερικά σοβαρά σημεία επίσης. Ο Randy πάντα γράφει τίμια σενάρια. Και του απάντησα αμέσως. Το θεώρησα εξωφρενικά αστείο και ότι έπρεπε να το κάνω. Και δεν είμαι ο βασικός πρωταγωνιστής στην ταινία που είναι τέλειο.
Για την πρόσληψη του και μετά την απόλυση του από το The Hangover II: Πρέπει να τα ξεχνάς αυτά. Κάθησα και το συζήτησα με το σκηνοθέτη Tod Phillips. Τον συμπαθώ. Πώς μπορεί κάποιος να μη συμπαθεί τον Todd; Είναι έξυπνος και χαρισματικός και έτσι είναι οι υπόλοιποι άνθρωποι που παίζουν στην ταινία. Είναι ΟΚ. Απλά πρέπει να τα προσπερνάς αυτά. Σου δείχνουν μερικά πράγματα. Απλά προχωράς και λες ΟΚ. Δεν είμαι ενοχλημένος από αυτό. Φαινόταν μια καλή ιδέα τότε που δεν κατέληξε πουθενά.
Για τους λίγους που τον υπερασπίστηκαν: Δεν με ενοχλεί. Γιατί κάποιος να μιλήσει δημόσια και να μπλεχτεί σε αυτές τις βλακείες. Θα έριχνε περισσότερο λάδι στη φωτιά. Πολλοί άνθρωποι σε υποστηρίζουν αλλά τελικά μαθαίνεις ποιοι πραγματικά είναι φίλοι σου. Έχω αρκετούς φίλους και ήταν υπέροχοι.
Για τις προσωπικές του σχέσεις: Δεν αφορούν κανένα. Αλήθεια! Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο αφορούν τους πάντες; Νομίζω ότι μειώνουν τη δουλειά μου. Είναι μια αλλαγή. Και γιατί αυτό να ενδιαφέρει τον καθένα; Πάντοτε με προβλημάτιζε αυτό. Γιατί έχει τόσο ενδιαφέρον για τον καθένα; Αν ο κόσμος καταλάβαινε τουλάχιστον πόσο κανονική είναι η ζωή μου στην πραγματικότητα. Σκέφτεσαι "ποιον νοιάζει"; Αμφιταλαντεύεσαι. Αποτελεί έκπληξη για μένα. Είναι απλά η ζωή κάποιου.
Στο πως οι κασέτες και το σκάνδαλο επηρέασαν την οικογένεια του: Το βασικό πρόβλημα ήταν ότι ήταν υπερβολικά ταπεινωτικό και οδυνηρό για την οικογένεια μου και τα παιδιά μου… Ναι μιλήσαμε και έπρεπε να τους μιλήσω, με όλα εκτός από την μικρότερη μου κόρη γιατί ακόμη είναι σε ηλικία που δεν καταλαβαίνει από αυτά ευτυχώς! Κάποια στιγμή θα το καταλάβει και ελπίζω εκείνη την περίοδο να μπορέσω να της μιλήσω. Πέρασα 30 χρόνια προσπαθώντας να τους κρατήσω μακριά από αυτά τα πράγματα και το πέτυχα. Οπότε γιατί τώρα να τους μπλέξω μέσα σε όλη αυτή την ιστορία; Προσπαθείς να το διαχειριστείς διαφορετικά.
Στο αν μπορεί να εμφανιστεί δημόσια πλέον: Ναι, συμβαίνει καμιά φορά. Δεν με έχετε δει πολύ τελευταία. Είναι εφικτό. Ναι, βγαίνω έξω. Κάνω ότι χρειάζεται. Η ζωή συνεχίζεται. Είναι μέρος της δουλειά σου να βρίσκεσαι εκεί έξω. Υπάρχουν ορισμένες πτυχές που δεν θέλεις απαραίτητα και καμιά φορά είναι απολύτως αναπόφευκτες. Τυφλώνεσαι και προσπαθείς να τις αντιμετωπίσεις με πιο ρεαλιστικό τρόπο.
Aπό thebest.gr