πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα.
«Το δυστύχημα της Φουκουσίμα είναι σαν το δίδυμο του Τσερνόμπιλ», λέει ο Πάβελ Βντοβιτσένκο, 59 ετών, που ζούσε το 1986 σε ακτίνα 180 χιλιομέτρων από τον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, στο Μπριάσνκ, σε μία από τις περισσότερο πληγείσες περιοχές.
«Οι άνθρωποι στο Τσερνόμπιλ ήλθαν αντιμέτωποι με την κατάρρευση της οικονομίας", εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρώην καθηγητής Ιστορίας που έχει ιδρύσει μία οργάνωση αρωγής προς τα θύματα της καταστροφής στην Ουκρανία.
«Οι επιχειρήσεις πτώχευσαν, η γεωργία κατέρρευσε, δεν υπάρχει πια δουλειά», λέει πριν αναφερθεί στα θέματα υγείας. «Οι άνθρωποι στο Τσερνόμπιλ χτυπήθηκαν από τον καρκίνο μετά το δυστύχημα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί στη Φουκουσίμα».
Είκοσι πέντε χρόνια μετά την έκρηξη στον αντιδραστήρα του πυρηνικού σταθμού του Τσερνόμπιλ, ο απολογισμός στον τομέα της υγείας προκαλεί ακόμη διχογνωμίες.
Δεν ήθελαν να μας πλησιάσουν
Ο Πάβελ Βντοβιτσένκο επισημαίνει πρώτα το θέμα των διακρίσεων. Μετά το Τσερνόμπιλ, «οι άνθρωποι δεν ήθελαν να πλησιάσουν όσους προέρχονταν από τις μολυσμένες περιοχές», λέει, αναφέροντας ως παράδειγμα τους μαθητές από την περιοχή του Τσερνόμπιλ που παρακολουθούσαν τα μαθήματα χωριστά από τους συμμαθητές τους.
Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν στην Ιαπωνία οι 80.000 κάτοικοι της ζώνης που βρίσκεται σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων από τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα και η οποία έχει εκκενωθεί.
«Τα θύματα του Τσερνόμπιλ και της Φουκουσίμα πρέπει να συνεργασθούν (...) για να μην υπάρξουν άλλες πυρηνικές καταστροφές», λέει.
Το Τσερνόμπιλ και η Φουκουσίμα έχουν καταταχθεί στην ίδια βαθμίδα της κλίμακας σοβαρότητας πυρηνικών και ραδιολογικών συμβάντων, αλλά είναι διαφορετικής φύσης, κυρίως εξαιτίας του επιπέδου διαρροής ραδιενέργειας που είναι στην περίπτωση της Φουκουσίμα δέκα φοράς χαμηλότερη από του Τσερνόμπιλ.
Aπό ethnos.gr
