... αίθουσα εκδηλώσεων της μητρόπολης, ο μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου, κ. Προκόπιος.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Προκόπιος μίλησε με θέμα τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας ξεκινώντας από τις απαρχές της ίδρυσης της του Χριστού Εκκλησίας και φθάνοντας μέχρι τις ημέρες μας. Με πυκνές και μεστές νοήματος αναφορές σε λόγια του Ιησού Χριστού, γραφές των αγίων Αποστόλων και Πατερικά Κείμενα ο κ. Προκόπιος σκιαγράφησε τις σχέσεις της Εκκλησίας με την Πολιτεία και πώς αυτές προσδιορίζονται.
Δεν ταυτίζονται, υπάρχουν διακριτά όρια, αλλά συνεργάζονται, συνδράμουν η μία την άλλη για το κοινό καλό και συνυπάρχουν αρμονικά μέσα από τους διακριτούς ρόλους που έχουν επωμιστεί, η μεν Εκκλησία για τη διαχείριση των θεμάτων που βρίσκονται πέραν του κόσμου τούτου και η Πολιτεία των θεμάτων του κόσμου τούτου, αυτά είναι εν ολίγοις τα στοιχεία που διαμορφώνουν το πλαίσιο που προσδιορίζει τις μεταξύ τους σχέσεις.
Επίσης, με αναφορές σε ιστορικά γεγονότα, νομοθετικές ρυθμίσεις από την εποχή του Ιουστινιανού μέχρι σήμερα, αλλά και με πολλά στοιχεία της τρέχουσας επικαιρότητας ο κ. Προκόπιος διαμόρφωσε εκείνο το πλέγμα απόψεων και στοιχείων που συνδιαμόρφωσαν τις μεταξύ τους σχέσεις με τρόπο αρμονικό, χωρίς βέβαια αυτό να είναι πάντα ευκταίο. Επίσης, ο κ. Προκόπιος τράβηξε μια σαφή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη θεώρηση των πραγμάτων από την πλευρά της Ορθόδοξης Εκκλησίας από την μία πλευρά και του Καισαροπαπισμού από την άλλη που έχει δώσει πλείστα όσα παραδείγματα εκκοσμίκευσης και άσκησης πολιτικού ρόλου.
Επίσης, ο κ. Προκόπιος καταδίκασε τις πρακτικές να μετατρέπεται ο άμβωνας στη διάρκεια της θείας λειτουργίας σε πολιτικό βήμα, γιατί διαταράσσεται η μυσταγωγία της, αλλά υπερασπίστηκε το δικαίωμα της Εκκλησίας και της Ιεραρχίας ειδικότερα να έχει λόγο για τα θέματα της κοινωνίας αλλά πρώτα και κύρια για τα εθνικά θέματα, για κινήσεις διάβρωσης της ορθόδοξης πίστης, της εθνικής ταυτότητας και της παράδοσης. Όπως τόνισε, το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα υπήρξαν συγκεκριμένα γεγονότα που σκοπό είχαν να διαλύσουν το ελληνικό έθνος, να το υπονομεύσουν και να το αλλοτριώσουν, κατόπιν επιταγών ξένων και σκοτεινών κέντρων.
Μάλιστα, αναφέρθηκε και σε κείμενα σχετικά των προθέσεων, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν και στη συνέχεια διαψεύστηκαν, η ορθότητα τους όμως επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα, όπως η αλλοίωση της παράδοσης, το μονοτονικό σύστημα και η αλλοτρίωση της ελληνικής γλώσσας και πολλά άλλα. Ιδιαίτερα στάθηκε σε κινήσεις που στόχο είχαν να βάλουν το κύρος της εκκλησίας και να την απομονώσουν από την κοινωνία (αλλαγές στο μάθημα των θρησκευτικών) καθώς και τον επανακαθορισμό ιστορικών γεγονότων και ως παράδειγμα επικαλέστηκε δηλώσεις της κ. Ρεπούση, τα νέα σχολικά βιβλία ιστορίας και την σειρά του ΣΚΑΙ για το 1821.
Επίσης, αναφέρθηκε στην παραχάραξη της ιστορίας από τους Σκοπιανούς και τις απειλές που δέχεται η χώρα μας τόσο από τους Τούρκους όσο και από τους μουσουλμάνους γενικότερα εντάσσοντας το μεταναστευτικό στην υπηρέτηση των στόχων του πανισλαμισμού – διευκρινίζοντας ότι αυτό δε σημαίνει ότι δεν τους αντιμετωπίζουμε ως ανθρώπους εικόνες του Θεού - και της μουσουλμανοποίησης της Ευρώπης. Ειδικότερα για τη Θράκη αναφέρθηκε στις κινήσεις τουρκοποίησης όλων ανεξαιρέτως των μουσουλμάνων και στις κινήσεις του Τουρκικού Προξενείου που προσβάλουν το ελληνικό κράτος και αναδεικνύουν το ερώτημα για το ποιος κυβερνάει στη Θράκη;
Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά έγινε από τον κ. Προκόπιο στα σχέδια ένταξης της Καβάλας στα νεοθωμανικά πλάνα της Άγκυρας, κάνοντας λόγο για τις γιορτές Οθωμανικής Μνήμης κατά το μήνα Οκτώβριο θέμα το οποίο ανέδειξε η τοπική εφημερίδα «Χρονόμετρο» και στο οθωμανικό παρελθόν της Καβάλας έτσι όπως δρομολογήθηκε από το Μουσείο Καπνού και το Δήμο Καβάλας. Σε αυτό το πλαίσιο όπως είπε εντάσσεται και η οργάνωση της μουσουλμανικής κοινότητας της Καβάλας, των Αιγύπτιων αλιεργατών με διάφορα σεμινάρια και εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στο ξενοδοχείο Ιμαρέτ με πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Μωχάμεντ Άλι.
Επίσης, αναφερόμενος στη θυσία του γουρουνιού στην είσοδο του τζαμιού της Παλιάς Μουσικής σημείωσε ότι είναι μια πράξη αποτρόπαια η οποία ασχέτως αν είναι από φανατικούς ή εξυπηρετεί σκοπιμότητες εκείνο που επιτυγχάνει είναι να δούμε το μνημείο από ένα άλλο μάτι, αυτό του μουσουλμανικού χώρου λατρείας. Τέλος, αναρωτήθηκε αν ανάλογα ποσά που ξοδεύτηκαν για την ανακαίνισή του έχουν δαπανηθεί για άλλο μνημείο της Νεάπολης του Αποστόλου Παύλου ή τους Φιλίππους ή τη Χριστούπολη των Βυζαντινών. (εφημερίδα Χρονόμετρο)
«Σάρισσα»
