... γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ηρακλή, τον οποίο σκότωσε, μαζί με τη μητέρα του Αρσίνη, ο Κάσσανδρος, για να πάρει τον θρόνο των αρχαίων Μακεδόνων.
Η ταφή του νέου άνδρα, ηλικίας 15-18 ετών, βρέθηκε σε μεταλλικό δοχείο που περιείχε τα καμένα οστά, χρυσό στεφάνι βελανιδιάς και πορφυρό ύφασμα. Το 2009, σε απόσταση 5 μ. βρέθηκαν ακόμη δύο πολύτιμα αγγεία. Μια αργυρή υδρία, με ακτέριστα καμένα οστά ενήλικου ατόμου, αγνώστου φύλου και ηλικίας κι ένας μοναδικός για τον ελληνικό χώρο αργυρός παναθηναϊκός αμφορέας με επιχρύσωση και εγχαράξεις μιας αδιάγνωστης μέχρι στιγμής παράστασης. Παρόμοιος απαντά σε αρχαίο κείμενο, που περιγράφει μεγάλη εορταστική πομπή στην Αλεξάνδρεια την εποχή των Πτολεμαίων.
Το περασμένο καλοκαίρι σε εργασίες συντήρησης, υπό την ευθύνη της συντηρήτριας Βανέσσας Παπαγεωργίου, ανακάλυψαν στο εσωτερικό του αργύρου αμφορέα τα καμένα οστά μικρού παιδιού ηλικίας 3-7 ετών, όπως έδειξε η οστεοαρχαιολογική μελέτη της δρ. Σέβης Τριανταφύλλου. Βρήκαν, επίσης, χρυσά σκουλαρίκια με φτερωτή Νίκη, χρυσά διακοσμητικά δισκάρια που κοσμούνται με ακτίνες και γοργόνειο (κεφαλή Μέδουσας) και χρυσό στεφάνι, πιθανότατα ελιάς.
«Στεφάνι ελιάς φοράει ο Μ. Αλέξανδρος στην τοιχογραφία του κυνηγιού, στην πρόσοψη του τάφου του Φιλίππου Β’. Το στεφάνι ελιάς παραπέμπει στους νικητές των αγώνων και το συγκεκριμένο δείχνει ότι αυτό το κορίτσι ήταν ξεχωριστό», υπογραμμίζει η Χρυσούλα Παλιαδέλη.
Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Αθανασία Κυριάκου, το κορίτσι, όπως και τα άλλα δύο άτομα του ταφικού συνόλου, δέχτηκαν εξαιρετικές τιμές κατά την ταφή (καύση, πορφυρό ύφασμα, μεταλλικό σκεύος, χρυσά κοσμήματα και στεφάνια), παρά το ότι φαίνεται ότι έγινε κρυφά –δεν τοποθετήθηκαν σε τάφο. Σύμφωνα με τον Ρωμιό συγγραφέα Ιουστίνο, ο Κάσσανδρος είχε δώσει διαταγή ο Ηρακλής και η Αρσίνη να δολοφονηθούν και να ταφούν χωρίς μνήμα ή σήμα (επιτύμβια στήλη, τύμβο ή άλλη ένδειξη ταφής). «Όμως, όποιος έθαψε τα τρία άτομα τήρησε κατά γράμμα το τυπικό και απέδωσε όλες τις τιμές, χωρίς καμία έκπτωση», τονίζει.
Το χρυσό στεφάνι, αν και είναι μάλλον ελιάς και όχι βελανιδιάς, όπως του νέου άνδρα, αλλά και του Φιλίππου Β’ και του Πρίγκιπα, δείχνει ότι το κορίτσι κατείχε ξεχωριστή θέση στην κοινωνία. Το στεφάνι φτιάχτηκε όταν το κορίτσι ήταν εν ζωή και το φορούσε σε τελετές.
«Οι ταφές του ενηλίκου και του κοριτσιού δεν έρχονται σε αντιπαράθεση με την υπόθεση εργασίας για την ταύτιση του πρώτου νεκρού με τον Ηρακλή, νόθο γιο του Μ. Αλεξάνδρου και της Αρσίνης. Απλώς προσθέτουν στο πολύτιμο αυτό ταφικό σύνολο δύο νέα πρόσωπα, που προφανώς συνδέονται με τον τελευταίο των Τημενιδών, χωρίς να είμαστε σε θέση να τα ταυτίσουμε με συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα», καταλήγει η Α. Κυριάκου. Στοιχεία για τη λύση του μυστηρίου ελπίζουν ότι θα δώσει η αποκάλυψη της παράστασης του αμφορέα. ('Ελευθεροτυπία')
ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ
