του Δημοσθένη Καρμοίρη
Στον έλεγχο της μεσαίας γραμμής, με αμυντική λειτουργία στα όρια της «πράσινης» περιοχής (πατώντας στην… παρτιτούρα του αδιάκοπου πρέσινγκ με «στραγγαλισμό» του αντιπάλου, όπως ακριβώς, στο μεγαλύτερο διάστημα του τελευταίου αγώνα με τον Άρη, που απέφερε, κατά κύριο λόγο και τη θριαμβευτική ανατροπή). Εκμηδένιση των αποστάσεων, ρυθμό και κυκλοφορία μπάλας. Εξουδετέρωση του Σισέ (η λογική θέλει τον Αβραάμ, μακράν τον πιο φορμαρισμένο, ταχύ στις επεμβάσεις και αξιόπιστο «ερυθρόλευκο» αμυντικό να τον παίρνει…εργολαβία, επί προσωπικού την επιτήρησή του), ήρεμο, πειθαρχημένο και μεθοδικό παιχνίδι, σαν να πρόκειται για μια βραδιά Champions League, από εκείνες που είναι «χορτασμένη» η ομάδα του Βαλβέρδε. Και, φυσικά, έλλειψη επιπολαιότητας ή βιασύνης στην τελική προσπάθεια, προκειμένου να αξιοποιηθούν οι πολλές τελικές προσπάθειες που δημιουργούν οι «ερυθρόλευκοι» σε κάθε αγώνα.
Αυτές οι συνισταμένες – κατά την ταπεινή μου άποψη και χωρίς να είμαι «ειδικός» – θα παίξουν τον πρωτεύοντα ρόλο το σαββατόβραδο, στο Καραϊσκάκη, για να γείρει η πλάστιγγα υπερ του Ολυμπιακού. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες επιτυχίας, σ’ ένα ματς από εκείνα που χαρακτηρίζονται «ειδικών συνθηκών», αποτελούν και τα δοκιμασμένα, κατ’ εξοχήν χαρίσματα του πρωτοπόρου του πρωταθλήματος. Που, αν τα εφαρμόσει ο Ολυμπιακός, δεν πρόκειται να έχει τύχη ο Παναθηναϊκός σε ένα γήπεδο όπου θα παίζουν… 12 για τον οικοδεσπότη, με τη γνωστή «καυτή» παρυσία του κοινού του, στις κατάμεστες εξέδρες.
Ο Ολυμπιακός υπερέχει εντυπωσιακά έναντι του μεγάλου αντιπάλου του. Σε αγωνιστική-φυσική κατάσταση, ποιότητα, αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα, αμυντική θωράκιση και, βέβαια, βαθμολογική άνεση, δεδομένα που επαληθεύονται από τους αριθμούς και τα ρεκόρ με τα οποία «παίζουν» αδιάκοπα, εδώ και καιρό, οι Πειραιώτες.
Επειδή, ωστόσο, τα ντέρμπι πολλάκις κρίνονται και από τις… φανέλες, από μόνες τους, καθώς και από αστάθμητους παράγοντες, οι οποίοι δεν είναι δυνατό να προβλεφθούν ποτέ, η συνταγή είναι μία και αλάνθαστη: πάθος, πίστη,αυτοσυγκέντρωση, υπομονή και ψυχραιμία. «Απαγορευτική», η διάθεση υπεροψίας, που μπορεί να παρασύρει σε ατραπούς.
Γι αυτό και από την επομένη κιόλας της (σημαντικότερης ως τώρα) νίκης, στο «Βικελίδης», το κλίμα στο Ρέντη καλλιεργήθηκε από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, τη διοίκηση, τον προπονητή και τους συνεργάτες του, με γνώμονα την αποφόρτιση των ποδοσφαιριστων και την απόλυτη προσήλωση σε ένα ντέρμπι που θα κρίνει και τον τίτλο.
Γιατί, «τελειώνοντας» τον Παναθηναϊκό, τελειώνει με δάφνες, ταυτόχρονα και τη σεζόν ο Ολυμπιακός…
