Δεν είναι η πρώτη φορά που τα πράγματα δείχνουν ότι το πρόβλημα με τα Σκόπια οδεύει στην τελική λύση. Κάτι συνέβαινε όμως και έπαιρνε παράταση χρόνου, ώσπου συμπληρώθηκαν ήδη 20 ολόκληρα χρόνια. Επήλθε κόπωση και...
... οι αντοχές δεν είναι οι ίδιες, γι’ αυτό και πιστεύουν ότι ο λαός δεν θα αντιδράσει δυναμικά στις ελληνικές υποχωρήσεις.
Έτσι νόμιζαν και το 2004 με το Σχέδιο Ανάν. Στηρίχτηκαν στην κόπωση του κυπριακού λαού, έταξαν επαναπόκτηση των εγκαταλειμμένων περιουσιών (κι ας μη μπορεί να γίνει αυτό, αφού άλλαξαν χέρια οι ιδιοκτησίες) γέμισαν τα πορτοφόλια δημοσιογράφων και πολιτικών για να προωθήσουν το σχέδιο του λόρδου Χάνει (με τον ψευδώνυμο τίτλο «Σχέδιο Ανάν»), αλλά σκόνταψαν στο υψηλό ηθικό ανάστημα του κοντόσωμου Τάσσου Παπαδόπουλου.
Όμως, προσπαθούν και μας προετοιμάζουν. Ο κ. Θ. Βερέμης, καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ, ουσιαστικός καθοδηγητής της αφελληνικής παιδείας εδώ και σειρά ετών και με όλες τις κυβερνήσεις, τροφοδότης των Ρεπούσειων και Δραγώνειων αντιλήψεων, θεωρεί ότι η διαφωνία μας με τα Σκόπια είναι «ανοησία»!
Δήλωσε: «Το ζήτημα μεταξύ των Σκοπίων και της Αθήνας είναι πολύ μικρότερο από όσο νομίζετε. (…) Εγώ πιστεύω ότι μπορούν να τα βρουν με λίγη φαντασία και λίγη εξυπνάδα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τσακωνόμαστε για αυτήν την ανοησία. (…) Είναι τρέλα δηλαδή να συζητάμε ακόμη τα προβλήματα του παρελθόντος».
Για να απαλλαγούμε από αυτήν την «ανοησία» μας λέγει ο κ. Θ. Βερέμης, απαιτείται λίγη εξυπνάδα, την οποία δεν διαθέτουμε, αλλά την διαθέτει ο ίδιος. Τόση εξυπνάδα, μάλιστα, διαθέτει ώστε μιλά για «προβλήματα του παρελθόντος». Δεν έχει κατανοήσει ή παριστάνει τον αφελή, ότι το πρόβλημα με την ονομασία των Σκοπίων δεν είναι του παρελθόντος, αλλά του μέλλοντος.
Δεν έχει ή δεν θέλει να αντιληφθεί, ότι αντίπαλος δεν είναι ο κ. Γκρούεφσκι και η μεγαλομανία του. Αυτός είναι ένα απλό εργαλείο στα χέρια των άμεσα ενδιαφερομένων για την «Αιγαιακή Μακεδονία». Το πρόβλημα δεν ανέκυψε τώρα, επειδή ο κ. Γκρούεφσκι, μέχρι χθες υπερήφανος Σλάβος, αποφάσισε να μεταλλαχθεί σε «Μακεδόνα». Το πρόβλημα ανέκυψε από τη στιγμή της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, όταν η υποκινούμενη Αυστρία κατέθεσε σχέδιο για «ουδετεροποίηση» της Θεσσαλονίκης.
Λίγη μελέτη της πολιτικής ιστορίας χρειάζεται και θα αντιληφθεί ο καθένας τι σχεδιάζεται. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι ο Θεσσαλονικιός λογοτέχνης Γιώργος Ιωάννου, σε ανύποπτο χρόνο, πριν ανακύψει επισήμως το θέμα, είχε γράψει «ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται…».
Δεν πρόκειται, επομένως, περί μιας απλής ονομασίας. Πρόκειται περί του μέλλοντος της περιοχής και του ρόλου που θα διαδραματίσει η Ελλάδα σ’ αυτήν. Και οι δηλώσεις του κ. Θ. Βερέμη είναι ανησυχητικές. Εκτός και αν οι θέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Α. Παπανδρέου, που γνώριζαν καλύτερα από εμάς τι ετοιμάζουν για τη Θεσσαλονίκη, ήσαν κι αυτές «ανόητες». Όπως κι αυτές της Μελίνας Μερκούρη, του Μανώλη Ανδρόνικου ή του Οδυσσέα Ελύτη που ήταν ταυτόσημες. Όλοι αυτοί… ανόητοι.
Δεν έχει μόνον ο κ. Θ. Βερέμης αυτές τις απόψεις. Πρόσφατα, δημιουργήθηκε θόρυβος με τις δηλώσεις του αν. καθ. του Πανεπιστημίου «Μακεδονία» κ. Δημήτρη Καιρίδη, σε σκοπιανή εφημερίδα, ότι «Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών, δεν είναι σημαντικότερος από ένα σωρό σκουπιδιών μπροστά στην πολυκατοικία μας».
Υποστήριξε ο ίδιος ότι διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις του και ότι στην πραγματικότητα είπε ότι «οι δημοτικοί άρχοντες της Θεσσαλονίκης καλό θα ήταν να ασχοληθούν με τις πραγματικές αρμοδιότητές τους, όπως είναι το μείζον ζήτημα της συλλογής και διαχείρισης των σκουπιδιών, και, ίσως, λιγότερο με τον Μέγα Αλέξανδρο που δεν έχει τόσο ανάγκη από αυτόκλητους υπερασπιστές (ιδίως κείθεν των συνόρων)».
Το τι ακριβώς είπε, το γνωρίζει ο ίδιος και ο Σκοπιανός δημοσιογράφος. Όμως, λαμβάνοντας υπόψη μόνο τη διόρθωση, αντιλαμβανόμαστε ότι ένα θέμα (των σκουπιδιών) που αύριο θα το ξεχάσουμε, ο κ. Καιρίδης το θεωρεί τόσο σημαντικό, ώστε τα τεκταινόμενα στην περιοχή, οι ανακατατάξεις και αλλαγές συνόρων, η αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων και τόσα άλλα, είναι δευτερεύουσας σημασίας. Διότι περί αυτού πρόκειται, και όχι για τον Μ. Αλέξανδρο. Και μου είναι αδύνατο να διανοηθώ, ότι ευφυείς άνθρωποι δεν το αντιλαμβάνονται.
Αν επρόκειτο περί μιας απλής ονομασίας, ο κ. Φρηντ του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που χειριζόταν το θέμα επί πολλά χρόνια -και που δικής του έμπνευσης ήσαν οι χάρτες της «Αιγαιακής Μακεδονίας» που έφεραν οι Αμερικανοί στρατιώτες στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας- θα είχε λύσει το θέμα. Του ήταν δύσκολο να τραβήξει το αυτί του κ. Γκρούεφσκι; (Μακεδών)
Για την αντιγραφή «Σάρισσα»
