5 Ιανουαρίου 2011

Περιστασιακές οι συγκρούσεις χριστιανών και μουσουλμάνων;

από τη voria.gr
Μέχρι στιγμής, 23 άτομα έχασαν τη ζωή τους και άλλοι τόσοι είναι τραυματίες, από τις εκρήξεις έξω από χριστιανική εκκλησία των Κοπτών στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κατά τη διάρκεια λειτουργίας για την έλευση του νέου έτους. Το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να συμβαίνουν ακόμη συγκρούσεις στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Ο πρόεδρος της Αιγύπτου μίλησε για επιχείρηση αποσταθεροποίησης...

... της χώρας του. Δεν είναι το πρώτο επεισόδιο των τελευταίων χρόνων, ούτε θα είναι το τελευταίο. Τον Νοέμβριο, υπήρξαν δυο χριστιανοί νεκροί, 30 τραυματίες, μεγάλες καταστροφές αυτοκινήτων και καταστημάτων και πολλές συλλήψεις, εξαιτίας απαγόρευσης ανέγερσης χριστιανικού ναού.

Λίγες μέρες πριν, την παραμονή Χριστουγέννων, μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων στη Νιγηρία, κόστισε τελικά τη ζωή περίπου 30 ανθρώπων, όπως ανέφεραν δημοσιεύματα του Τύπου της χώρας αυτής. «Τουλάχιστον εννιά εκρήξεις έπληξαν διάφορες περιοχές της πολιτείας Πλατό -που βρίσκεται στο κέντρο της πολυπληθέστερης χώρας της Αφρικής- με διαφορά μιας ώρας η μία από την άλλη».

Κατά το ίδιο σχεδόν διάστημα, υπήρξαν ανάλογα επεισόδια στο Ιράκ. Έξι τρομοκρατικές επιθέσεις, με διαφορά δύο ωρών, σημειώθηκαν στην ιρακινή πρωτεύουσα προκαλώντας το θάνατο δύο χριστιανών και τον τραυματισμό άλλων 12 ατόμων. Η επίθεση έγινε σε έξι διαφορετικά προάστια της πρωτεύουσας κατά της χριστιανικής κοινότητας, η οποία έχει γίνει στόχος πολλές φορές τους τελευταίους μήνες. Η πλέον αιματηρή επίθεση έγινε στο προάστιο αλ-Χαντίρ στο κέντρο της Βαγδάτης.

Τα ίδια και στο Πακιστάν και σε άλλες μουσουλμανικές χώρες, που έδωσαν την αφορμή σε δυτικούς αναλυτές να εκφράσουν φόβους για μεθοδευμένες επιθέσεις κατά της χριστιανικής κοινότητας της Μ. Ανατολής, που φθίνει σιγά-σιγά, όχι μόνο λόγω των βομβιστικών επιθέσεων, αλλά και των εκφοβισμών και γενικότερα των δυσκολιών άσκησης των εκκλησιαστικών λειτουργιών.

Πρέπει να δούμε το θέμα ολόπλευρα, διότι θεωρώ πως είναι πολύ σοβαρότερο από ό,τι φαίνεται. Διότι στις μεν μουσουλμανικές χώρες έχουμε αντιδράσεις κατά των χριστιανών -και αιματηρές-, στις δε χριστιανικές χώρες αντιδράσεις κατά των μουσουλμάνων, ευτυχώς (ακόμη;) αναίμακτες. Τι συμβαίνει, εδώ και λίγες δεκαετίες, και έχουμε έξαρση τέτοιων φαινομένων;

Η πρώτη σκέψη είναι, ότι δικαιώνεται ο Σαμουήλ Χάντιγκτον, ηγετικό στέλεχος των «γερακιών» της Ουάσιγκτον, που διαπραγματεύθηκε τη «Σύγκρουση των Πολιτισμών» (τοποθέτησε την Ελλάδα στο σλαβο-ορθόδοξο μπλοκ, των χωρών δηλαδή που -κατ’ αυτόν- ούτε ανήκουν στις πολιτισμένες χώρες, ούτε παράγουν πολιτισμό!).

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι, αν ο Χάντιγκτον προέβλεψε τι πρόκειται να συμβεί, ή αν κατέγραψε αυτά που το σύστημα θέλει να συμβούν. Διότι, η υποβοήθηση της μετανάστευσης μουσουλμάνων -υπερβολικά μεγάλου αριθμού- στις ευρωπαϊκές χριστιανικές χώρες και οι προβοκατόρικες ενέργειες ορισμένων να εξάψουν το μίσος τους κατά των «απίστων» (τι άλλο από προβοκάτσια είναι η προσβλητική εικονογράφηση του Μωάμεθ, από σκιτσογράφο πολίτη της Δανίας;), δείχνει ότι κάποιοι επιδιώκουν τη σύγκρουση.

Οι λόγοι είναι προφανείς και συνοψίζονται στη μια αράδα της ελληνικής παροιμίας «ο λύκος στην αναμπαμπούλα χαίρεται».
Ο Μακεδών
Για την αντιγραφή «Σάρισσα»