... ενεργά στην νομική και πολιτική διερεύνηση του λεπτού αυτού θέματος, ο πρωθυπουργός κατέληξε στην απόφαση αυτή αφού στάθμισε «τους προφανείς ηθικούς, νομικούς και πολιτικούς λόγους, αλλά και σημαντικά ζητήματα ύψιστης εθνικής σημασίας».
«Προκρίθηκαν», κατά την ίδια πηγή, «τα συνολικά συμφέροντα της χώρας, ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για την πατρίδα μας, με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, έτσι, ώστε με τις οφειλόμενες πράξεις και ενέργειές να επιτελεστεί το αυτονόητο χρέος να τιμηθεί εμπράκτως τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν για την πατρίδα».
Η πολύπλευρη και λεπτή νομική και πολιτική επεξεργασία κατέληξε σε δύο βασικές κατευθύνσεις οι οποίες τέθηκαν ενώπιον του πρωθυπουργού: Πρώτον, λήφθηκε υπόψη ο πολιτικός προβληματισμός για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις στις διεθνείς σχέσεις της χώρας, και, δεύτερον, εξετάστηκαν ενδελεχώς οι νομικές και δικαστικές πτυχές της υπόθεσης.
Το περιεχόμενο, τα στοιχεία και η επιχειρηματολογία της παρέμβασης, όπως και οι επικείμενοι χειρισμοί κατά την διάρκεια της εξέτασης της υπόθεσης στο Διεθνές Δικαστήριο, αποφασίστηκε να παραμείνουν απόρρητοι, ενώ την νομική παράσταση θα εκφράσουν έγκυροι και έμπειροι ελληνες και ξένοι νομικοί. Η Ελλάδα θα ασκήσει αίτημα παρέμβασης στη δίκη, σύμφωνα με το άρθρο 62 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου, προβάλλοντας ότι έχει έννομο συμφέρον στην εκκρεμή δίκη, το οποίο θίγεται από την απόφαση του Δικαστηρίου επί της υποθέσεως αυτής.
Το ιστορικό
Η δίκη αυτή άρχισε με κατάθεση προσφυγής της Γερμανίας κατά της Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο στις 22 Δεκεμβρίου 2008, με αντικείμενο να διαπιστωθεί από το τελευταίο η παραβίαση από την Ιταλία (τα Ιταλικά δικαστήρια) της υποχρέωσής της - κατά το διεθνές δίκαιο - να αναγνωρίσει το προνόμιο της ετεροδικίας του Γερμανικού Δημοσίου στις δίκες που αφορούν την εκτέλεση αποφάσεων, που επιδικάζουν αποζημιώσεις σε θύματα των ναζιστικών θηριωδιών.
ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ
