Κατά κανόνα, μετά τις ταραχές κατά τις διαδηλώσεις, η κοινή γνώμη ζητά να πληροφορηθεί από την Αστυνομία, γιατί δεν γίνονται συλλήψεις των γνωστών-αγνώστων. Στα προχθεσινά επεισόδια υπήρξε εξαίρεση, μένει να δούμε τι θα συμβεί στις δίκες. Πάντως, για την απουσία των συλλήψεων, το επιχείρημα ότι...
... οι δράστες καλύπτονται από το πανεπιστημιακό άσυλο, εν μέρει μόνον γίνεται αποδεκτό, διότι τα επεισόδια δεν συμβαίνουν μόνον στους πανεπιστημιακούς χώρους, αλλά και σε περιοχές μακριά απ’ αυτούς.
Τι λόγους έχει η Αστυνομία, να φαίνεται στα μάτια των πολιτών ότι είναι αδύναμη να αντιμετωπίσει το φαινόμενο; Με δεδομένο, ότι οι αναφερόμενοι ως «γνωστοί-άγνωστοι», είναι ελάχιστοι και δρουν επί μακρό χρόνο, πώς θα γίνει πιστευτό, ότι πρόκειται πράγματι περί αγνώστων; Αν η ελληνική Αστυνομία αδυνατεί να γνωρίσει την ταυτότητα μιας δράκας δραστών, τότε πως είναι σε θέση να διαλευκάνει δύσκολες υποθέσεις; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν πρόκειται περί αγνώστων, είτε φορούν κουκούλες είτε όχι. Οι αστυνομικοί γνωρίζουν τον σωματότυπο του καθενός. Προφανώς, οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, δεν θέλουν αρνητικά δημοσιεύματα από τον «προοδευτικό» τύπο.
Η δράση των παιδιών αυτών φαίνεται ότι εξυπηρετεί το σύστημα, για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, με την τέλεση εγκληματικών πράξεων σε βάρος ανύποπτων πολιτών, ευκολότερα δέχεται η κοινή γνώμη τη λήψη κατασταλτικών, ιδιαίτερα δε προληπτικών μέτρων, τα οποία θεωρεί ότι θα την προστατεύσουν. Υπάρχει όμως βάσιμος φόβος, ότι τα μέτρα αυτά ίσως έχουν εφαρμογή και σε άλλες περιπτώσεις, που θα περιορίσουν την ελευθερία δράσεως πολιτών, που δεν έχουν σχέση με έκνομες ενέργειες.
Δεύτερον, οι έκνομες δραστηριότητες των γνωστών-αγνώστων, εμποδίζουν τον μέσο πολίτη να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του όποιου συστήματος. Είναι νωπή ακόμη στη μνήμη μας η περίπτωση των διαδηλώσεων, κατά τη Σύνοδο Κορυφής στη Χαλκιδική. Ενώ είχαν προγραμματισθεί ογκώδεις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας πολιτών – κάποιοι μιλούσαν και για 100.000 λαού – δημιουργήθηκε κλίμα φοβίας, μέχρι υστερίας. Ειδήσεις περί αφίξεως ξένων αναρχικών, δημιουργίας επεισοδίων κ.ά. παρόμοια, υποχρέωσαν τους επιχειρηματίες να θωρακίσουν τα καταστήματά τους και απώθησαν τους πολίτες από τη συμμετοχή τους στις εκδηλώσεις.
Το αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρωθεί μικρός αριθμός πολιτών και το μήνυμα που εστάλη ήταν ατελές. Ελάχιστοι, δηλαδή, διαμαρτύρονται για τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών, όταν αυτές πλήττουν λαϊκά συμφέροντα. Το γεγονός, ότι πολλοί ήθελαν να συμμετάσχουν, αλλά δεν το έπραξαν για να μη εμπλακούν σε επεισόδια που θα δημιουργούσαν – και δημιούργησαν – οι γνωστοί-άγνωστοι, δεν προσμετρήθηκε.
Επομένως, έστω και χωρίς να το αντιλαμβάνονται, οι γνωστοί-άγνωστοι αναδεικνύονται σε σύμμαχο του συστήματος, το οποίο υποτίθεται ότι πολεμούν. Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις.
Ο Μακεδών
Για την αντιγραφή «Σάρισσα»
