Δημοσιοποιήθηκε η «Έκθεση της Πίζας», την οποία εκδίδει Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), και η οποία αξιολογεί τα διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα των μελών του και 35 ακόμα χωρών. Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς, για μία ακόμα φορά, ότι η χώρα μας είναι κάτω από το μέσο όρο σε όλους σχεδόν τους δείκτες, ενώ οριακή μόνο βελτίωση εμφανίζεται φέτος στην «κατανόηση...
κειμένου», τις «φυσικές επιστήμες» και τα «μαθηματικά».
Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει ότι:
1. Τα αποτελέσματα αντανακλούν τον συγκεντρωτικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος, που αποθαρρύνει την άμιλλα μεταξύ των σχολείων, την συνεχή βελτίωση του εκπαιδευτικού προσωπικού και την ύπαρξη ποικιλίας στην προσφερόμενη Παιδεία.
2. Η Παιδεία σήμερα στην Ελλάδα – ιδίως η τριτοβάθμια - έχει καταλήξει, σε μεγάλο ποσοστό, να υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα διαφόρων επαγγελματικών ομάδων και όχι τα συμφέροντα των σπουδαστών. Γι’ αυτό παρουσιάζονται αυτές οι τόσο αρνητικές επιδόσεις.
3. Η βελτίωση της Παιδείας απαιτεί ριζικές ανατροπές. Δεν λύνεται απλώς με αύξηση των δαπανών όπως, με την συνηθισμένη της αφέλεια, διατείνεται η Αριστερά. Η Σιγκαπούρη π.χ., που έχει ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο, δαπανά λιγότερα χρήματα για την Παιδεία από ό,τι οι 27 από τις 30 χώρες του ΟΟΣΑ.
4. Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει ότι οι αναγκαίες αυτές δομικές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να γίνουν από κάτω προς τα επάνω, αρχίζοντας από την πρωτοβάθμια Παιδεία, συνεχίζοντας με την δευτεροβάθμια και καταλήγοντας στα πανεπιστήμια – και όχι το αντίστροφο, όπως επιχειρεί η κυβέρνηση σήμερα. Μέχρι να φτάσουν τα παιδιά στο πανεπιστήμιο υπάρχει μια πολύ κρίσιμη για το μέλλον τους πορεία.
5. Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει σε ένα σύστημα που θα τονίζει την πραγματική αυτονομία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, σε συνάρτηση με την συνεχή συγκριτική αξιολόγηση των επιδόσεών τους.
6. Πιστεύουμε ότι πρέπει να ισχύσει η αρχή του ότι «τα χρήματα ακολουθούν τον μαθητή και όχι το σχολείο» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και εκτιμούμε ότι αυτή η αρχή θα πρέπει να διέπει ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, περιλαμβανομένης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Με αυτό το σύστημα θα μεγιστοποιηθούν οι επιλογές των μαθητών και θα ενισχυθεί η άμιλλα μεταξύ των σχολείων, ώστε να προσφέρουν επιλογές και μια πολύ περισσότερο ποιοτική εκπαίδευση.
