Οι έρευνες του Πανεπισημίου ΜακΓκιλ, που διεξήχθησαν από το τμήμα Ψυχιατρικής, εστίασαν στο πως κυκλοφορούν οι άνθρωποι.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες υπάρχουν δύο τρόποι.
Ο πρώτος είναι καθαρά στρατηγικός, καθώς ο άνθρωπος βασίζεται...
σε χαρακτηριστικά σημεία της διαδρομής που κάνει για να φτιάξει έναν εικονικό και πρόχειρο χάρτη στο μυαλό του. Για παράδειγμα, όσοι έχουν χαθεί ψάχνουν να βρουν ένα κτήριο που θυμούνται προκειμένουν να προσανατολιστούν και να θυμηθούν την διαδρομή.
Ο δεύτερος τρόπος ο αυτόματος, όταν δηλαδή ο άνθρωπος παίρνει αυτόματες και ασυνείδητες αποφάσεις για το πώς θα κινηθεί. Αυτός ο τρόπος είναι που ταιριάζει με το GPS. Για παράδειγμα, αυτός που ακολουθεί καθημερινά την ίδια διαδρομή από το σπίτι στη δουλειά του, δεν βάζει σημάδια, αλλά κινείται αυτόματα αφού ξέρει το δρόμο απέξω κι ανακατωτά και προσανατολίζεται αμέσως.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως οι νεότεροι βασίζονται περισσότερο στον πρώτο τρόπο και οι γηραιότεροι στο δεύτερο.
Οι εθελοντές της μελέτης υποβλήθησαν σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, οπου οι επιστήμονες κατέγραφαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Όσοι βασίζονταν στον πρώτο τρόπο με τα σημάδια, εμφάνιζαν υψηλότερη δραστηριότητα στο μέρος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την μνήμη και τον προσανατολισμό, ενώ όσοι χρησιμοποιούσααν το δεύτερο τρόπο που ταυτοποιείται με το GPS, εμφάνιζαν μια υπολειτουργία στο εγκεφαλικό αυτό μέρος.
Από contra.gr
