Είναι ο ηγέτης που με τις πράξεις του τίμησε την κατασυκοφαντημένη μεταπολιτευτικά Δεξιά παράταξη. Τίμησε την παράταξη που απαξίωσε ο Καραμανλισμός και ενοχοποίησε ο Παπανδρεισμός, από το 1974 και μετά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν η μοναδική μεταπολιτευτική κυβέρνηση, η οποία έστελνε στεφάνια στις γιορτές για τη νίκη της αληθινής Δημοκρατίας, τη νίκη επί του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού. Τιμούσε έτσι τους ήρωες πεσόντες του συμμοριτοπολέμου, στις γιορτές που απαγόρευε ο Καραμανλισμός και τις χαρακτήριζε γιορτές μίσους ο Παπανδρεισμός. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του μεγάλου ηγέτη: "Μα ποιος θα μιλήσει για Δημοκρατία και Δεξιά. Η Δεξιά είναι η πιο δημοκρατική παράταξη". Να μην ξεχνάμε επίσης, ότι αυτό που ο Καραμανλισμός και ο Παπανδρεισμός είχαν επιβάλλει ως Άκρα Δεξιά, ο Μητσοτάκης το αφομοίωσε εκλογικά και το ενσωμάτωσε ως τάση στη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη.
"Αφιερωμένο στους νεοδεξιούς"