... η διαπραγμάτευση για την υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο να είναι ξεχωριστή από τη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Με αυτό το τρόπο στην ουσία η Τουρκία προσπαθεί να αποσυνδέσει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και να το παρουσιάσει ως αποκομμένες νησίδες που επικάθονται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Μια τέτοια εξέλιξη αυτόματα σημαίνει ότι οι Τούρκοι θα αμφισβητήσουν το νομικό δικαίωμα αυτών των νησιών να έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και άρα Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Τι σημαίνει όμως αυτό; Πως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η Ελλάδα δεν θα μπορεί διεκδικήσει την εκμετάλλευση μιας μεγάλης θάλασσιας έκτασης, στο υπέδαφος της οποίας θεωρείται πως υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Και ενώ η Τουρκία φαίνεται πως προχωρά σε κάθε μορφής πίεση για να προασπίσει τα συμφέροντά της, σύμφωνα με την εφημερίδα η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αλλάξει στην ελληνική νομοθεσία ούτε τον σύγχρονο ορισμό της υφαλοκρηπίδας αν και έχει εθνικό συμφέρον και διατηρεί τον περιοριστικό ορισμό του 1958. Μία δεύτερη αμέλεια της Αθήνας είναι πως δεν έχουν ακόμα υποβληθεί χάρτες με τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ αν και η αρμόδια υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού έχει ετοιμάσει τέτοιους χάρτες.
«Σάρισσα»
