από τη voria.gr
Μέσα στην παραζάλη που έφερε η οικονομική κρίση, τα θέματα που αφορούν τις εξωτερικές μας σχέσεις κατέστησαν ήσσονος σημασίας, όσον αφορά το ενδιαφέρον των πολιτών. Είναι φυσικό, τα προβλήματα της καθημερινότητας, που αφορούν την επιβίωσή μας, να επισκιάζουν ό,τι άλλο. Μόνο που, με τον έναν ή άλλο τρόπο, η οικονομία μας θα βρει κάποτε το δρόμο της και θα αλλάξει ο τρόπος της ζωής μας, οι υπογραφές όμως που θα τεθούν σε διακρατικές...
... συμφωνίες θα παραμείνουν. Φρόνιμο είναι να θυμηθούμε ότι «ταύτα δε έδει ποιήσαι, κακείνα μη αφιέναι» («αυτά πρέπει να κάνουμε, αλλά και τα άλλα δεν πρέπει να τα αφήσουμε»).
Το νέο σκηνικό που διαμορφώθηκε τελευταία στις ελληνοϊσραηλινές σχέσεις δεν μας είναι ιδιαίτερα ορατό. Και τούτο διότι το ελληνικό ΥΠΕΞ είναι… λιγομίλητο. Ανατρέχουμε στον τύπο των γειτονικών μας χωρών για να πληροφορηθούμε ποιο είναι το επίπεδο των σχέσεών μας με τις βαλκανικές σχέσεις και την Τουρκία. Αυτό κάνουμε και τώρα, ως προς τη νέα διαμορφωθείσα κατάσταση με το Ισραήλ. Βέβαια, τα δημοσιευμένα στον ισραηλινό τύπο είναι εκτιμήσεις των συντακτών, δεν πρόκειται για επίσημες θέσεις, ακόμη κι εάν τα δημοσιεύματα απηχούν απόψεις πολιτικών ή στρατιωτικών κύκλων της χώρας. Και τούτο διότι, υπάρχουν αντικρουόμενες γνώμες.
Μετά την πρόσφατη ελληνοϊσραηλινή άσκηση, ο ταξίαρχος Δαυίδ Μπαρκί, Αρχηγός της Διοίκησης Ελικοπτέρων της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ, είχε δηλώσει: «Παρόλο που πετάξαμε με άλλες χώρες σε παρόμοια επίπεδα, μολαταύτα από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχουμε να διδαχθούμε πολλά». Όμως, η δρ. Lindenstrauss, ερευνήτρια του Ινστιτούτου Ερευνών Εθνικής Ασφάλειας, εκτιμά ότι «Ο ελληνικός στρατός δεν έχει συμμετάσχει εδώ και πολλά χρόνια σε ένοπλη σύρραξη και δεν θα έχει ιδιαίτερα πολλά να προσφέρει στις Ισραηλινές Δυνάμεις». Τι να πιστέψουμε τώρα, εμείς;
Ερωτηματικά έχουν και οι Ισραηλινοί. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το δημοσίευμα της ιστοσελίδας «Gaalei Tsahal», που συνδέεται με τον ισραηλινό στρατό. Σε άρθρο της σύνταξης με τίτλο «Ελλάδα αντί Τουρκίας – Είναι καλύτερα;», αναφέρεται ότι οι Ισραηλινές Δυνάμεις αισθανόμενες την έλλειψη των στενών στρατιωτικών σχέσεων με τον τουρκικό στρατό, συσφίγγουν τις σχέσεις τους με τον ελληνικό. Αυτή η σύσφιξη των σχέσεων «εκφράζεται και σε συνεργασία στον τομέα της τεχνολογίας και της βιομηχανίας». Δυστυχώς, ούτε από την ισραηλινή ούτε από τη δική μας πλευρά έχουμε λεπτομέρειες σχετικά με το είδος της συνεργασίας και σε άλλους τομείς, πλην των του στρατιωτικού.
Είναι φυσικό, ότι η Ελλάδα ως μέλος του ΝΑΤΟ και λόγω της μεγάλη της έκτασης σε σχέση με το Ισραήλ, μπορεί να αποτελέσει εξαιρετικό πεδίο ασκήσεων για την ισραηλινή πολεμική αεροπορία, που δεν έχει την δυνατότητα να διεξάγει όλες τις ασκήσεις της στον περιορισμένο εναέριο χώρο του κράτους. Δεν μπορεί όμως να υποκαταστήσει την Τουρκία, κι αυτό εξηγεί η δρ. Galia Lindenstrauss, μιλώντας στο πρόγραμμα «Λωρίδα Ασφαλείας»: «Η Τουρκία με 75 εκατομμύρια κατοίκους, έναντι μόνο 10 εκατομμυρίων της Ελλάδας, είναι μια χώρα πολύ πιο δυνατή από στρατιωτικής πλευράς. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποτελέσει ποτέ πλήρες υποκατάστατο της Τουρκίας».
Υπάρχουν, όπως βλέπουμε από τα παραπάνω, θετικές εκτιμήσεις στον ισραηλινό τύπο και τους ειδικούς, εκφράζονται όμως και επιφυλάξεις σχετικά με το όφελος που μπορεί να έχει το Ισραήλ, με τη βελτίωση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων. Και είναι φυσικό αυτό, αφού η βελτίωση με την ελληνική πλευρά, φέρει ταυτόχρονα και επιδείνωση με την τουρκική. Και το αντίστροφο. Και την Τουρκία την χρειάζονται περισσότερο από ότι εμάς.
Ας ελπίσουμε, ότι θα εγκαταλειφθεί από πλευράς μας η μυστική διπλωματία που ακολουθούμε, και θα ενημερωθούμε για τις πραγματικές διαστάσεις του θέματος. Να γνωρίζουμε, δηλαδή, τι δίνουμε και τι παίρνουμε.
Ο Μακεδών
Για την αντιγραφή ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ