Η 21η Νοεμβρίου αποτελεί μια σημαντική ημέρα για τους ανθρώπους της τηλεόρασης και όχι μόνο σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αφού είναι γνωστή ως Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει ο λόγος για τον οποίο καθιερώθηκε ο εορτασμός της. Τα Ηνωμένα Έθνη, το 1996, θέλησαν να αναδείξουν τη σημασία της τηλεόρασης ως ένα ισχυρό εργαλείο ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης του παγκόσμιου κοινού σε θέματα αιχμηρά που...
... αφορούν καίρια οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα και απειλούν την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών. 15 χρόνια μετά, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως τελικά, ο ρόλος της τηλεόρασης μάλλον «καταστροφικός» αποδεικνύεται…
Όλο και περισσότερες έρευνες, τα τελευταία χρόνια αναδεικνύουν την σχέση των ωρών παρακολούθησης τηλεόρασης με τη ραγδαία αύξηση της παχυσαρκίας αλλά και χρόνιων ασθενειών όπως τα καρδιαγγειακά. Τα κύρια χαρακτηριστικά που ενοχοποιούν την τηλεόραση είναι: Οι υπέρογκες ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης που οδηγούν στην υιοθέτηση ενός καθιστικού τρόπου ζωής. Είναι γεγονός ότι η αδράνεια που συνοδεύει την παρακολούθηση τηλεόραση, και κατ’ επέκταση η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας αναγνωρίζεται ως ένας από τους δύο βασικούς λόγους που οδηγούν στην παχυσαρκία. Η διαφήμιση των fast-food και των θερμιδογόνων σνακ που φαίνεται να επηρεάζει θετικά τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες.
Τα αρνητικά πρότυπα διατροφής. Πριν 2 δεκαετίες οι πιο έξυπνοι και διάσημοι ήρωες καρτούν κατανάλωναν μεγάλες δόσεις burger και πίτσας, ενώ σήμερα, η μαγεία της δόξας της φήμης και της καλοπέρασης τροφοδοτεί τον υπερ-καταναλωτισμό φαγητού και σνακ. Ο κατακλυσμός των ανορθόδοξων στερητικών μεθόδων αδυνατίσματος (δίαιτες εξπρές και «μαγικά» τρόφιμα) οδηγούν σε συνεχείς αυξομειώσεις βάρους με το τελικό αποτέλεσμα τελικά να καλλιεργούν την παχυσαρκία σε όλο και μικρότερες ηλικίες.
Και όμως, η «απειλή» της τηλεόρασης οφείλεται κυρίως στον τρόπο που τη χρησιμοποιούμε παρά στην ύπαρξή της αυτή κάθε αυτή. Τα γεύματα μπροστά στην τηλεόραση, η απουσία ελέγχου του αριθμού των ωρών παρακολούθησης των παιδιών και η χρήση της ως το μοναδικό τρόπο δημιουργικής απασχόλησης μεγάλων και μικρών είναι μερικές από τις δικές μας «κακές» συνήθειες που μας κάνουν πιο επιρρεπείς στην αρνητική επίδρασή της.
Ταυτόχρονα, όμως, η τηλεόραση μπορεί να αποτελέσει ένα εργαλείο πρόληψης της παχυσαρκίας και των χρόνιων ασθενειών με τη χρήση ορθής πολιτικής διαφήμισης (ήδη πολλές εταιρίες έχουν πάρει πρωτοβουλίες και δεν διαφημίζουν τα προϊόντα τους σε παιδιά κάτω των 12 ετών, στα πλαίσια της εταιρικής τους υπευθυνότητας) και της χρηματοδότησης δημιουργικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων προώθησης υγιεινού και ισορροπημένου τρόπου διατροφής και άσκησης.
ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ