Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Καταπολέμησης της Φτώχειας, πληροφορούμαστε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 21% των Ελλήνων βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ ανεπίσημα το ποσοστό ανεβαίνει στο 25%. Η σχετική φτώχεια ορίζεται από την Ε.Ε., ως το ποσοστό του πληθυσμού που ζει με εισόδημα χαμηλότερο από το 60% του μέσου όρου εισοδήματος των πολιτών μιας χώρας. Αυτό σημαίνει ότι με 21.000 ευρώ ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα, που φέρεται να έχει ο Έλληνας, δηλαδή με 1.750 ευρώ το μήνα, πρέπει να θεωρείται σχετικά φτωχός εκείνος που...
... έχει λιγότερο από το 60%, δηλαδή 1.050 ευρώ. Όμως, το χρηματικό όριο της σχετικής φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζεται σε αρκετά χαμηλότερο επίπεδο. Είναι προφανές, ότι κάποια ασυμφωνία υπάρχει μεταξύ Ε.Ε. και Ελλάδας ως προς τον ορισμό της φτώχειας, εκτός και αν στη χώρα μας υπολογίζεται και το εκ της παραοικονομίας εισόδημα.
Όμως, η φτώχεια προσδιορίζεται μόνον από τη στατιστική ή ενυπάρχουν και υποκειμενικά στοιχεία, που πρέπει να ληφθούν υπόψη; Δεν μιλώ για τους νεόπτωχους που πέφτουν σε κατάσταση φτώχειας, αλλά για όσους έχασαν μέρος του εισοδήματός τους. Σε έρευνα τηλεοπτικού σταθμού για τη φτώχεια στην Ελλάδα, απομόνωσα τις δυο παρακάτω χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Στην πρώτη, μια κυρία διαμαρτυρόταν για την ακρίβεια στην αγορά και μας αποκάλυψε ότι -λόγω οικονομικής αδυναμίας- δεν μπορεί πλέον να αγοράσει τσιπούρες για τα μικρά παιδιά της και υποχρεώνεται να αγοράζει μικρά και φθηνά ψάρια. Τα δικά μου παιδιά μεγάλωσαν τρώγοντας κατεψυγμένες γλώσσες.
Στη δεύτερη, φοιτητής επαρχιακής πόλης διεκτραγωδούσε τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται, διότι θα υποχρεωθεί τώρα να νοικιάσει δυάρι διαμέρισμα έχοντας και συγκάτοικο. Όταν σπούδαζα έμενα κι εγώ σε δυάρι, μόνο που ήμασταν συγκάτοικοι τέσσερις συμφοιτητές, από δύο σε κάθε δωμάτιο.
Αλλά, ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση ένοιωθα ότι βρισκόμουν σε κατάσταση φτώχειας, γι’ αυτό και δεν ήμουν απελπισμένος, όπως η κυρία και ο φοιτητής. Αυτό σημαίνει, ότι το αίσθημα της φτώχειας βρίσκεται σε αντιστοιχία με το πλήθος και το ποιόν των αναγκών, που νομίζουμε ότι έχουμε, ανάλογα με το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε.
Πέρα, λοιπόν, από τα στοιχεία της Στατιστικής, ίσως πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τα λόγια του Επίκουρου: «Αν θέλεις να κάνεις κάποιον πλούσιο, μην του προσθέτεις χρήματα, να του αφαιρείς επιθυμίες».
Ο Μακεδών
Για την αντιγραφή «Σάρισσα»
