αυτό γίνεται χάριν κοινωνικής προόδου και απελευθέρωσης, θα πρέπει να επισημάνουμε το ανούσιο της ερωτικής συνεύρεσης ομοφυλοφίλων από τη στιγμή που αυτή δεν οδηγεί εκεί που οδηγεί η συνεύρεση ετεροφυλόφιλων: στη δημιουργία ζωής! Από εκεί και πέρα, πρόκειται για θέμα προσωπικής επιλογής, η οποία στις μέρες μας γίνεται ελεύθερα και κανένας λόγος δεν μου πέφτει για το κατά πόσο κάποιος σέβεται την φύση του ή όχι. Το ζητούμενο εδώ είναι η πολιτικοποίηση και η μετέπειτα εμπορευματοποίηση μιας ανθρώπινης μεν -ιδιαίτερης δε- συμπεριφοράς και η τελική εκμετάλλευση αυτής και στο σημείο αυτό παίρνω και την αφορμή από τις επιλογές των δύο υποψηφίων Δημάρχων και αυτών που τους συμβουλεύουν σχετικά με την κατάρτιση των συνδυασμών τους. Όσο λοιπόν αυτοί προσπαθούν να περάσουν το δικό τους μήνυμα, άλλο τόσο κι εμείς θα προσπαθούμε να περάσουμε το δικό μας: πως το γεγονός ότι αποδεχόμαστε δίχως καμία ρατσιστική διάθεση την ύπαρξη των γκέι, δεν σημαίνει ότι το να είσαι γκέι είναι της μόδας και πως εμείς μπορούμε να αποδεχτούμε μια τέτοια μεθόδευση. Τα ζητήματα που πέφτουν στο τραπέζι είναι πολλά, όπως για παράδειγμα αυτό που σας έχουμε πει από χθες, ότι υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε στην επιβολή συμμετοχής με ποσοστώσεις στα ψηφοδέλτια κατά το ίδιο πρότυπο με τις επιβεβλημένες ποσοστώσεις των γυναικών. Ας μην ισχυριστεί κανείς βέβαια ότι αυτά δεν γίνονται ούτε στις εξελιγμένες κοινωνίες της Δύσης, διότι η Δύση πρώτα πειραματίζεται πάνω στα γνωστά της πειραματόζωα και μετά εφαρμόζει. Επί της ουσίας όμως του ζητήματος, υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στους δύο υποψηφίους, η οποία έγκειται στο γεγονός ότι ο κύριος Ψινάκης ουδέποτε έχει προβεί σε δημόσιες δηλώσεις περί των σεξουαλικών του προτιμήσεων, ενώ ο κύριος Τσαμπρούνης είναι ένας εκ των επισήμως δηλωμένων εκπροσώπων του κινήματος των ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα. Ως προς αυτό λοιπόν, τα σχόλια είναι περιττά και τα συμπεράσματα ξεκάθαρα.
§Ηρόστρατος§
