την υγεία σε εποχή οικονομικής στενότητας, συζητούν για την ανάγκη εξοικονόμησης πόρων και διεύρυνσης της ποιότητας και της ποσότητας παροχής ιατρικών υπηρεσιών. Εκείνοι σκέπτονται πώς θα πρέπει να περιορίσουν το κόστος, ενώ εμείς συζητάμε για θέματα που εκείνοι, έχουν λύσει εδώ και 20 χρόνια. Ντρεπόμουν, λοιπόν, αλλά δεν απέφυγα, γιατί όταν είναι κανείς πολιτικός, πρέπει να είναι ρεαλιστής, δεν απέφυγα να πω σ' αυτό το διάλογο, με ποιο τρόπο συμμετέχει η Ελλάδα. Η Ελλάδα συμμετέχει με την ανάγκη, σε 6 μήνες, να έχει πλήρη μηχανοργάνωση δημόσιας υγείας, τη στιγμή που όλοι αυτοί εδώ, έχουν πετύχει αυτούς τους στόχους πριν από 20ετία. Είπα ότι η Ελλάδα πρέπει να καταγράψει τί απολύτως έχει στο χώρο της υγείας ως πηγές, ανθρώπινο δυναμικό και υλικό, το οποίο ξέρουμε πως χάνεται. Δεν προσέθεσα αυτό που έχω αναφέρει στη χώρα μου και στη Βουλή, ως τρίτο στόχο, το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, γιατί με συμβούλευσαν συνεργάτες που έχουν χρόνια εμπειρία του ΟΟΣΑ, μην το πείς γιατί θα καγχάσει όλο το προσωπικό του ΟΟΣΑ".
