4 Σεπτεμβρίου 2010

Η ελληνική Αν. Ρωμυλία στα νύχια της Βουλγαρίας (Σεπτ. 1885)

Του Μάρκου Αλέξανδρου Τέμπλαρ
Γλωσσολόγου -Ιστορικού - Ερευνητή
Διαλεκτολόγου Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης

Ως αποτέλεσμα της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου και του Συνεδρίου του Βερολίνου, η Βόρεια Βουλγαρία έγινε πριγκιπάτο φόρου υποτελούς στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά η Ανατολική Ρωμυλία έγινε αυτόνομη περιοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η εσωτερική διοίκηση της Ανατολικής Ρωμυλίας, όπως είχε αποφασιστεί στο Βερολίνο το 1878, ήταν υπό τον έλεγχο ενός γενικού διοικητή, που κυβερνούσε μέσω μιας εκλεγμένης συνέλευσης, ενώ ένα...

... μόνιμο συμβούλιο της εν λόγω συνέλευσης λειτουργούσε ως υπουργικό συμβούλιο. Είχε προβλεφθεί, από τις δυνάμεις που υπέγραψαν την Συνθήκη του Βερολίνου, ότι το μόνιμο συμβούλιο θα περιλάμβανε εκπροσώπους των τουρκικών και των ελληνικών μειονοτήτων της Ρωμυλίας. Συντοχρόνω η Συνθήκη του Βερολίνου είχε προβλέψει ένα πολύπλοκο σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης για τον καθορισμό των περιφερειών της συνέλευσης που εκλεγόταν από τα μέλη του ιδίου του μόνιμου συμβουλίου της.

Το 1885, ο Λιούμπεν Καραβέλοφ, καθηγητής μαθηματικών, ανέτρεψε όλα τα σχέδια των μεγάλων δυνάμεων. H σθεναρή στάση του Καραβέλοφ σχετικά με τη Μακεδονία επικεντρώθηκε στην Ανατολική Ρωμυλία. Ο εν λόγω καθηγητής δίδαξε, έκανε πρακτικές ασκήσεις και πρόβες με τους συναδέλφους του τόσο αποτελεσματικά ώστε, όταν διεξήχθη η ψηφοφορία για τις θέσεις του συμβουλίου, όλες τις πήραν οι Βούλγαροι. Αν και τα δικαιώματα των μειονοτήτων είχαν διασωθεί στη Ρωμυλία, η εκλογή ενός αμιγούς βουλγαρικού μόνιμου συμβουλίου σήμαινε ότι η πολιτική μηχανή της επαρχίας ήταν εξ ολοκλήρου σε βουλγαρικά χέρια.

Μεταξύ των Βουλγάρων συμβούλων, είχε κατανοηθεί η επιθυμία να τονίσουν την βουλγαρική φύση της επαρχίας αν και οι Βούλγαροι ήσαν μία μικρή μειονότητα. Για το σκοπό αυτό η βουλγαρική σημαία και ο εθνικός ύμνος της Βουλγαρίας χρησιμοποιήθηκαν σε κάθε περίπτωση και πολλά από τα επίσημα ιδρύματα της επαρχίας αντέγραψαν τα ιδρύματα του πριγκιπάτου της Βουλγαρίας. Έτσι, το σχολικό σύστημα της Ρωμυλίας έγινε παρόμοιο με το βουλγαρικό σχολικό σύστημα. Το αλφάβητο έγινε βουλγαρικό και η στρατιωτική εκπαίδευση ήταν αντίγραφο της βουλγαρικής.

Αντιλαμβάνεται κάποιος, ότι δεν είναι μόνον ο αριθμός καθοριστικός για την τύχη μιας περιοχής, αλλά και η μεθοδευμένη κατανομή του, έτσι ώστε αν και μειονότητα μια πληθυσμιακή ομάδα, να μπορεί να καθορίζει το μέλλον της αδιαφορούσης και ανεκτικής πλειοψηφίας. Η επιστροφή Σλάβων στη Ελλάδα, όπως σχεδιάζει η σημερινή κυβέρνηση, θα φέρει περίπου 100.000 κατοίκους που θα ψηφίζουν με διαταγές από τα Σκόπια. Εάν αντικατασταθεί η λέξη Βουλγαρία με Σκόπια και Ρωμυλία με Μακεδονία, καταλαβαίνει κανείς πλήρως ποιο είναι το μέλλον της Μακεδονίας.

Εάν κανείς προσθέσει τις δραστηριότητες της κ. Δραγώνα στη Θράκη, το νέο νόμο περί ιθαγένειας στην Ελλάδα και την επιθυμία των Αλβανών να πάρουν την Τσαμουριά, μέχρι το 2050 ο χάρτης της Ελλάδος θα έχει αλλάξει, ο δε Καλλικράτης θα διευκολύνει άμεσα την αυτονόμηση των άνωθεν περιοχών. Όσοι θεωρούν τα ανωτέρω συνωμοσιολογικά, ας δει τα πράγματα περισσότερο προσεκτικά, πριν είναι αργά.
«Σάρισσα