21 Αυγούστου 2010

Σκούπισαν τα κροκοδείλια δάκρυα

Έκαναν το καθήκον τους οι πολιτικοί μας. Μια δήλωση καταδίκης της δολοφονίας του Χειμαριώτη, και γύρισαν στο άλλο πλευρό για να συνεχίσουν το ροχαλητό τους. Μακριά είναι η Χειμάρα, χώρια που δεν ψηφίζουν οι Χειμαριώτες. Χθες όμως οι κάτοικοι αντελήφθησαν ότι οι Αλβανοί θα συνεχίσουν. Πυρκαγιά κατακαίει την περιοχή, γεγονός ανησυχητικό, όχι μόνον για την έκτασή της αλλά και για το ότι αποτελεί οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών, που απειλεί ελαιώνες και κατοικημένες περιοχές. Η έναρξη της φωτιάς προήλθε από εννέα διαφορετικές εστίες. Εδώ, το θέμα εξαφανίστηκε από τα ΜΜΕ. Ουδείς φαίνεται να αισθάνεται...

... την ανάγκη να προσεγγίσει βαθύτερα τις κοινωνικές και πολιτικές αιτίες ενός εγκλήματος που σε καμιά περίπτωση δεν περικλείεται στο πλαίσιο του αστυνομικού ρεπορτάζ.

Άλλο πράγμα ο εγκρατής και νηφάλιος χειρισμός του θέματος προκειμένου να μην τροφοδοτηθούν εθνικιστικές εξάρσεις που κανείς δεν γνωρίζει πού θα μπορούσαν να οδηγήσουν και εντελώς άλλο πράγμα ο εν συνεχεία πολιτικός στρουθοκαμηλισμός της αποφυγής ενασχόλησης με την υπόθεση, σαν να μην υπήρξε ποτέ (κ. Δρούτσα).

Προχθές, άγνωστοι που επέβαιναν δύο αυτοκινήτων έριξαν τουλάχιστον τρεις πυροβολισμούς (!) στο σπίτι του θύματος. Αλβανικές ιστοσελίδες αποκαλούν... "ήρωες" τους δολοφόνους! Έχει αρχίσει η συλλογή υπογραφών σε κείμενα που ζητούν την απελευθέρωση του δολοφόνου Ιλίρ Μούκα. Τα αλβανικά ΜΜΕ καλλιεργούν βίαιο ανθελληνικό κλίμα. Μόνο γραφειοκράτες έσχατης αποστέωσης δεν αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά τα φαινόμενα σε επίπεδο κοινωνίας δεν προοιωνίζονται τίποτα καλό για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις και χρήζουν οπωσδήποτε ανάλυσης και δράσης για να αποτραπούν τα χειρότερα.

Η κυβέρνηση και ο ελληνικός πολιτικός κόσμος δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται ότι η Αλβανία ζει σε παρατεταμένη εθνικιστική παραζάλη. Βρίσκεται σε πορεία εθνικής ολοκλήρωσης, σταδιακής συσπείρωσης σε ενιαίο κράτος των γειτονικών αλβανικών πληθυσμών. Η πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, μια απόφαση προκλητικής πολιτικής σκοπιμότητας, η οποία δικαίωσε πανηγυρικά την απόσπαση του Κοσόβου από τη Σερβία με τη χρήση στρατιωτικής βίας, οδηγεί σε εθνικιστικό παροξυσμό τους Αλβανούς. Τους υποδεικνύει εμπράκτως να πάρουν τα όπλα και να προσαρτήσουν βιαίως τα εδάφη γειτονικών χωρών που κατοικούν αλβανικοί πληθυσμοί. Τα πολλαπλασιαζόμενα επεισόδια αναίτιων επιθέσεων εναντίον ομογενών ενθαρρύνονται πρωτίστως από αυτό το κλίμα έξαρσης του αλβανικού εθνικισμού.

Το χειρότερο είναι πως ο "αυτοτελής" αλβανικός εθνικισμός διαπλέκεται όλο και περισσότερο και με οικονομικά συμφέροντα. Καθώς στην Αλβανία λαμβάνει χώρα η διαδικασία επιστροφής της κρατικοποιημένης από το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα γης, το 1945, γίνεται παράλληλα ένα απερίγραπτο πλιάτσικο: με όπλο μια βιομηχανία παραγωγής πλαστών προπολεμικών τίτλων ιδιοκτησίας, ο καθένας προσπαθεί να αρπάξει με όλα τα μέσα κτίρια, οικόπεδα, χωράφια, οτιδήποτε μπορέσει.

Οι μαγευτικές παραλίες της Χειμάρρας την καθιστούν το "τουριστικό φιλέτο" της Αλβανίας. Παραδοσιακά οι Έλληνες κατείχαν τις παραθαλάσσιες περιουσίες γης, καθώς οι Αλβανοί ουδέποτε είχαν καλή σχέση με τη θάλασσα. Αυτές τις ελληνικές παράκτιες ιδιοκτησίες τις εποφθαλμιούν σήμερα ισχυρότατα οικονομικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό - όχι μόνο αλβανικά, αλλά και ιταλικά. Με απάτες, εκβιασμούς και κάθε μέσο προσπαθούν να τις αποκτήσουν. Δυστυχώς, καθώς περίπου το 80% των Ελλήνων της περιοχής της Χειμάρρας έχουν κι αυτοί μεταναστεύσει στην Ελλάδα, οι μισοπαρατημένες περιουσίες τους δεν αποτελούν μόνο ελκυστική, αλλά και εύκολη λεία.
«Σάρισσα»