... «Έπειτα από τη σοβαρή πρόσφατη κρίση Τουρκίας-Ισραήλ και την αναβάθμιση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων θα ήταν θαυμάσια ιδέα η μεσολάβηση της Ελλάδας -ενός χριστιανικού έθνους- για την αποκατάσταση των σχέσεων ενός μουσουλμανικού έθνους -της Τουρκίας- και του εβραϊκού έθνους του Ισραήλ. Δυστυχώς, οι πολυετείς προσπάθειες της Τουρκίας να διαδραματίσει ένα διαμεσολαβητικό ρόλο για την επίλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής διένεξης, κατέληξαν σε ψυχρό πόλεμο μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, όπου η Άγκυρα μαζί με τη Χαμάς βρέθηκαν στο περιθώριο των διαπραγματεύσεων Ισραήλ-Παλαιστίνης, τη στιγμή που τόσο η Αίγυπτος όσο και η Ιορδανία είναι έτοιμες να είναι παρούσες στις διαπραγματεύσεις.
Παρ’ όλα αυτά, η Τουρκία δεν πρέπει να εγκαταλείψει τις ελπίδες της για επιτυχείς μεσολαβητικές προσπάθειες στην περιοχή της και μια καλή ιδέα, μια πρωτοβουλία που θα άξιζε ακόμη και βραβείο Νόμπελ, θα ήταν η μεσολάβηση της Ελλάδας για την αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ με παράλληλη ανάδειξη του διαθρησκευτικού διαλόγου», συνεχίζει σκωπτικά ο αρθρογράφος συμπληρώνοντας ότι, αν και αυτή η μεσολάβηση αποτύχει, τότε θα μεσολαβήσει ένα ινδουιστικό έθνος για την αποκατάσταση των σχέσεων των τριών χωρών κ.ο.κ.
(…) Έχοντας όλα αυτά τα αισιόδοξα στη σκέψη μου, αναφέρει καταληκτικά και στο ίδιο πάντα ύφος ο αρθρογράφος, ρώτησα τους Τούρκους αξιωματούχους: «Τι άλλο περιμένατε; Να σας κοιτάζει όλος ο κόσμος με θαυμασμό, όταν ευθυγραμμιζόσαστε με το Ιράν, τη Συρία, τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ και όταν σε κάθε ευκαιρία προκαλείτε αντιπαράθεση με το Ισραήλ; Ότι έτσι θα είχατε μια θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης; Σοβαρά θεωρούσατε ότι η Τουρκία είναι τόσο ισχυρή, ώστε να προκαλέσει την απόλυτη απομόνωση του Ισραήλ;».
«Σάρισσα»
