...ποιοι είμαστε, αλλά θα το κάνουμε μόνο μέσα στα πλαίσια προστατευτικής νομοθετικής ρύθμισης και μόνο όταν το κάνουν και όλοι οι άλλοι. Επειδή ωστόσο έχουμε μελετήσει το ζήτημα της ανωνυμίας αρκετά καλά, θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους εγκάθετους, που διατηρούν την ανωνυμία είτε επειδή έχουν τη φωλιά τους λερωμένη, είτε επειδή ντρέπονται να πουν ποιοι είναι, ότι υπάρχουν ήπιες μορφές άρσης της ανωνυμίας οι οποίες λειτουργούν προστατευτικά για τους bloggers. Μπορεί για παράδειγμα, η επωνυμία ενός blog να είναι δηλωμένη στην Αρχή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να γνωρίζει την επωνυμία του blogger (οπότε και διατηρείς τη δυνατότητα της ανωνυμίας μέχρι του σημείου που δεν κάνεις κάτι ποινικά κολάσιμο). Από εκεί και πέρα, αν ο blogger προβεί σε πράξη η οποία χρειάζεται περαιτέρω δικαστική διερεύνηση (κατά την κρίση εισαγγελέως), τότε ο εισαγγελέας -και μόνον αυτός- μπορεί να δώσει εντολή για άρση της ανωνυμίας από την αρμόδια αρχή και να προβεί στις απαραίτητες νομικές ενέργειες. Δεν είναι δυνατόν να προστατεύει η Google αυτούς που πρέπει να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη, τη στιγμή που Έλληνας συκοφαντεί Έλληνα μέσα στην Ελλάδα. Δεν τους πέφτει λόγος. Κλείστε τα αυτιά στους εγκάθετους και τα λαμόγια του διαδικτύου που διαδίδουν ότι η πλήρης ανωνυμία (το πρακτοριλίκι δηλαδή) είναι η μόνη λύση για να προστατευτεί ο blogger. Δημοκρατία έχουμε. Απλά αυτοί έχουν συνηθίσει στη Χούντα των κλειστών παραδημοσιογραφικών τους κυκλωμάτων και νομίζουν ότι η ζωή είναι μια συνωμοσία. Σε αυτή τη χώρα, έχουμε νομιμοποιήσει όλα όσα μας σκοτώνουν: το ρουσφέτι, το χαβαλέ, την αρπαχτή! Ε λοιπόν, δεν θα νομιμοποιήσουμε και το πρακτοριλίκι επειδή κάποιοι μόνο έτσι έμαθαν να ζουν και να αναπνέουν. Η πρακτορίστικη ανωνυμία ήταν αυτή που “καθάρισε” τον Σωκράτη Γκιόλια και ας ελπίσουμε η πολιτεία να λάβει γρήγορα τα μέτρα της ώστε να μην θρηνήσουμε κι άλλους!
±Μηδενιστής±
