... τον ''Ριζοσπαστικό Φιλευθερισμό''. Με δεδομένο ότι ο όρος ριζοσπαστικός σημαίνει επαναστατικός και ο φιλελευθερισμός είναι ο καπιταλισμός (ασχέτως αν το αποκρύπτουν στην Ελλάδα), ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός σημαίνει… τον επαναστατικό καπιταλισμό. Ό,τι πιο ακραίο δηλαδή.
Μετά οδηγήθηκε το κόμμα στο Μεσαίο Χώρο. Αυτό δεν χρειάζεται καν ανάλυση, και μόνο διότι ήταν έμπνευση του Λούλη, του ''επικοινωνιολόγου'' που δεν θυμούμαι κάποια επιτυχία του, μόνον ότι λυσσωδώς πολεμούσε τη Ν.Δ. όταν βρισκόταν εκτός της, και συνέχισε καλυμμένα εντός της όταν έγινε σύμβουλος του αρχηγού της, από τη στιγμή που έφυγε από την Αμερικανική Πρεσβεία στην οποία διετέλεσε σύμβουλος (αθάνατη Ελλάδα και μονίμως παραπλανημένε ελληνικέ λαέ!). Οι φωτογραφίες του ''μεσαίου'' είναι ενδεικτικές.
Τώρα, ο κ. Α. Σαμαράς πρεσβεύει τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό. Είναι αδύνατο να το έμαθε αυτό στα αμερικανικά Πανεπιστήμια που σπούδασε, διότι οι Αμερικανοί στις οικονομικοπολιτικές επιστήμες δεν διδάσκουν φαιδρότητες. Ο κ. Α. Σαμαράς – και οι προηγούμενοί του – ντρέπονται να πουν ότι πρόκειται περί της Λαϊκής Δεξιάς. Τη λέξη δεξιά την αποφεύγουν, απευθύνονται όμως σε δεξιούς ψηφοφόρους. Την ίδια στιγμή οι κομμουνιστές – που βαρύνονται με εγκλήματα και με απόπειρα απόσχισης εδάφους από την ελληνική επικράτεια – δεν έχουν πρόβλημα να λέγουν ότι είναι, αλλά και να πράττουν ως κομμουνιστές.
Τα ίδια συμβαίνουν και με τα άλλα ψευδώνυμα κόμματα. Γι’ αυτό και ήρθε το τέλος τους.
ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ
