Δυο εικόνες, χιλιάδες λέξεις

Η ορθή άσκηση της πολιτικής είναι μεγάλη υπόθεση. Δεν αρκεί να κατάγεσαι από τζάκι πολιτικών, ούτε να έχεις γιαγιά την Πηνελόπη Δέλτα για να θεωρηθείς πολιτικός (βέβαια στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις). Παρατηρείστε τις δυο φωτογραφίες. Στην πρώτη ο άπειρος αναπληρωτής υπουργός κ. Δρούτσας, για τις ικανότητες και τις προθέσεις του οποίου δεν έχουμε και την καλύτερη γνώμη, υποδέχεται τον ισραηλινό πρεσβευτή μετά την εγκληματική ενέργεια της χώρας του. Το ύφος του είναι βλοσυρό, όπως ταιριάζει στην περίσταση, διότι υπάρχουν και Έλληνες συλληφθέντες. Στη δεύτερη φωτογραφία είναι ο έμπειρος κ. Α. Σαμαράς, προαλειφόμενος για πρωθυπουργός και προπαγανδιζόμενος...

... ως υπερπατριώτης. Υποδέχεται τον Ερντογάν, ορκισμένο εχθρό της Ελλάδας, με πράξεις ανεξαίρετα εις βάρος μας, ο οποίος βρίσκεται στην Ελλάδα παραμονές των εκδηλώσεων θρήνου για τους 353.000 Ποντίους νεκρούς από το μαχαίρι των συμπατριωτών του, έχοντας υπό την κατοχή του τη μισή Κύπρο και θεωρώντας ότι η Θράκη και το μισό Αιγαίο είναι τουρκικό. Βλέπετε την υποδοχή που του γίνεται; Με γελάκια και χαρούλες, στέλνει ο κ. Α. Σαμαράς το μήνυμα στην Οικουμένη, ότι τα προβλήματα με την Τουρκία δεν είναι τόσο σοβαρά, και ότι με αστειάκια, μεταξύ τυρού και αχλαδιού ο κ. Α. Σαμαράς, με τον Ερντογάν παρέα, θα τα επιλύσει. Οι συμβολισμοί και οι εικόνες στη διπλωματία, παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Η κατάσταση, επομένως, δεν είναι φαιδρή, είναι σοβαρή.
ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ