Η νίκη του Αγγελόπουλου μόνο τυχαία δεν ήταν
Το παιχνίδι λέγεται Survivor (επιβίωση), έχει δηλαδή στον πυρήνα του την αποστολή κάθε παίκτη να επιβιώσει σε σκληρές, συχνά απάνθρωπες (δείτε τα βίντεο)...
... συνθήκες. Με αγωνιστικές απαιτήσεις, κάποιες φορές υψηλού επιπέδου, ειδικά όταν κάποιος δεν τρέφεται και δεν ξεκουράζεται σωστά.
Με απλυσιά, στέρηση βασικών συνθηκών διαβίωσης, όπου ακόμα και για βασικές ανάγκες δεν υπήρχαν υποδομές. Με «κοινωνικές» συνθήκες από περίεργες έως εχθρικές, αφού είναι αναγκασμένος να συμβιώσει, να συνεργαστεί και να πορευτεί με πολλούς άλλους, άγνωστους χαρακτήρες και προσωπικότητες, οι οποίοι ταυτόχρονα είναι και ανταγωνιστές.
Όλα αυτά βέβαια σε ένα τηλεοπτικό πλαίσιο, όπου έμπαινε και το… θεατρικό στοιχείο. Κάθε παίκτης δηλαδή «έπαιζε» μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι» και το βάδισμα πάνω σε αυτή την λεπτή γραμμή, που χωρίζει την αληθινή συμπεριφορά από το παίξιμο ρόλων, τηλεοπτικώς υπαγορευόμενους, απαιτούσε επιδέξιους χειρισμούς και υψηλή ικανότητα προσαρμογής.
Ο Αγγελόπουλος έδειξε από πολύ νωρίς και το επιβεβαίωνε με κάθε ευκαιρία ότι είναι ο ορισμός του… «Επιβιώσαντα»! Και επίσης φρόντισε (αυθόρμητα ή έχοντας προετοιμαστεί, άγνωστο) να διαμορφώσει ένα πολύ σαφές προφίλ στο παιχνίδι, με αποτέλεσμα να γίνει αμέσως διακριτή η παρουσία του.
Ο Ντάνος έδειξε από την αρχή ηγετικές τάσεις, έδειχνε έτοιμος για πρωταγωνιστικό ρόλο. Γι’ αυτό και συγκρούστηκε με την αρχική του ομάδα, τους Μαχητές, οι οποίοι αποφάσισαν να τον στείλουν στους Διάσημους, παρότι έβλεπαν ότι είναι καλός αγωνιστικά. Οι τάσεις αυτές τον έκαναν να τσακωθεί πολλές φορές και με τους Κόκκινους. Δεν ήταν όμως τυχαίες αυτές οι τάσεις.
Ο Αγγελόπουλος ανέλαβε αμέσως πρωτοβουλίες, που οικοδόμησαν μία ισχυρή εικόνα γι’ αυτόν. Έφερνε για παράδειγμα φαγητό στην ομάδα, κάτι που ήταν το πιο βασικό στην αρχή. Πότε με… «νόμιμους» τρόπους, όπως το ψαροντούφεκο (δεινοπάθησαν τα ψαράκια της θαλάσσιας περιοχής) και πότε με αμφιλεγόμενους, σαν τα νταραβέρια και τις ανταλλαγές με τους ντόπιους, παραβιάζοντας τους «κανόνες» του παιχνιδιού.
Ακόμα και αυτά τα τελευταία, που οδήγησαν στην ανοιχτή κόντρα με άλλους Διάσημους (κυρίως με την περίφημη παρέα Χανταμπάκη, Πασχάλη κ.α.) ήταν μία συμπεριφορά που γοήτευε το κοινό. Τι πάει να πει «κανόνες» άλλωστε, όταν σε κόβει η πείνα; Ειδικά για ένα λαό, όπως ο ελληνικός. Ο οποίος ευχαρίστως θα παραβίαζε κάθε συμφωνημένο (ή επιβαλλόμενο για την ακρίβεια) «κανόνα» του Σόιμπλε και των δανειστών, προκειμένου να σταματήσει αυτό το μαρτύριο με τη λιτότητα. Ή που δεν έχει μάθει να εφαρμόζει ούτε καν τους νόμους, που αναγνωρισμένα είναι αναγκαίοι, όπως ο αντικαπνιστικός!
Δεν μιλάμε για τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Σε ένα τέτοιο λαό λοιπόν, η παραβίαση των «κανόνων» του Survivor για την αντιμετώπιση της πείνας, είναι κάτι σαν φυσική τάση αν όχι ηρωική πράξη!
Ο Ντάνος επίσης κέρδισε, από τα λάθη των άλλων και χωρίς να το θέλει, την ταμπέλα του… κατατρεγμένου! Όπου πήγαινε τον διώχνανε. Κι αυτό παρότι πρόσφερε στην ομάδα, είτε αγωνιστικά, είτε στη συμβίωση με τις διάφορες δουλειές. Αμέσως αυτό τον έκανε συμπαθή, ως «θύμα» συνωμοσιών και παρασκηνίου. Φαινόταν σαν ο αδικημένος (και ίσως ήταν κάποιες φορές), αλλά και… «παρείσακτος».
Όταν υπάρχει μία παρέα από καλομαθημένες ντίβες, που αντιμετωπίζει σαν κατώτερο ένα παιδί του… λαού, ένα βιοπαλαιστή, έναν αγωνιστή που σκίζεται να προσφέρει και αμύνεται σε τέτοιες συμπεριφορές τότε ο κόσμος παίρνει το μέρος του δεύτερου. Ιδίως που ο Σκιαθίτης έδειχνε να είναι πολυτάλαντος και να παίρνει τη μοίρα στα χέρια του. Και μόνο ότι είχε παρατσούκλι (Ντάνος), που έκανε αμέσως γκελ στον κόσμο, του έδωσε κατευθείαν μία οικειότητα με τους τηλεθεατές.
Ο Αγγελόπουλος, πέρα από το προφίλ του λαϊκού και φτωχού παιδιού, που είχε εκ των πραγμάτων, φρόντισε να αποκτήσει και άλλες συνδέσεις με το κοινό. Είπε για παράδειγμα ότι έχει ανάγκη τα λεφτά της νίκης για την οικογένειά του. Αμέσως έδωσε ένα νόημα για τον προορισμό του μεγάλου επάθλου.
Από το να τα φάνε οι καλοπληρωμένοι Διάσημοι, σου λέει ο άλλος, σε σαμπάνιες και πάρτι στη Μύκονο ή ο εύπορος Μάριος σε καμία επιχείρηση στην Κύπρο (είναι διαόλοι στις δουλειές οι αδελφοί μας εκεί κάτω), καλύτερα να τα πάρει ο έρμος αγωνιστής από την επαρχία (σχεδόν όλοι από την επαρχία είμαστε άλλωστε)! (Πρώτο Θέμα)