Από την στιγμή που ο Ν. Κοτζιάς παρέμεινε ασάλευτος στις
θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης ήταν αναμενόμενη η αποτυχία της Διασκέψεως.
Το
ενδεχόμενο της επιτυχίας...
... το προέβλεπαν -ή, καλύτερα, το επιθυμούσαν- ο
απίστευτος τύπος που έστειλε ο ΟΗΕ να συντονίζει τις συζητήσεις, ο Άιντα (η
αλήθεια είναι πως όλοι οι ειδικοί σύμβουλοι του ΟΗΕ ήταν αντίστοιχης
δυναμικότητας) και μάλλον και ο ίδιος ο Γκουτέρε.
Δεν εξηγείται αλλιώς η βιασύνη και η πίεση να υπάρξει, αν
όχι επίλυση του Κυπριακού, τουλάχιστον ένα πλαίσιο Συμφωνίας, ώστε οι μεν δύο
αναφερόμενοι να παρουσιάσουν κάτι θετικό στο έργο που τους ανέθεσαν οι
Βρετανοί, αλλά και να θέσουν τις βάσεις για επόμενη Διάσκεψη με χειρότερους για
τον ελληνισμό όρους απ’ ό,τι οι προηγούμενες.
Έγραψα ανωτέρω μόνον για την σταθερότητα στις θέσεις του Ν.
Κοτζιά, επειδή την προτελευταία μέρα εμφανίστηκε ο Ν. Αναστασιάδης,
αιφνιδιάζοντας τα πολιτικά κόμματα στην Κύπρο, με νέες θέσεις, προφανώς
υποχωρητικές, γι’ αυτό και ξεσήκωσε την κυπριακή αντιπολίτευση. Παραλλήλως
όμως, με προβλημάτισε και μια δήλωση του Ν. Κοτζιά, ότι δεν θα δεχθούμε
παρεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας σε όλη την Μεγαλόνησο. Τι νόημα έχει η
χρήση του όρου "όλη"; Στην
μισή, δηλαδή ή σε ένα τμήμα της μεγαλονήσου θα δεχόμασταν παρεμβατικά
δικαιώματα; Να το εκλάβουμε ως lapsus linguae;
Η Τουρκία έχει μια σταθερή γραμμή, δεν υποχωρεί παρά σε
επουσιώδη θέματα, πιέζοντας τους αντιπάλους να υποχωρήσουν εκείνοι. Αν δεν το
επιτύχει, τότε εφευρίσκει προσχήματα για αποχώρηση. Είναι ενδεικτική η στάση
του Ερντογάν στο Νταβός το 2009, όταν σε συζήτηση για τις συγκρούσεις στη
Λωρίδα της Γάζας ο Σιμόν Πέρες, δείχνοντας τον Ερντογάν, ρώτησε τι θα έκανε η
Τουρκία εάν έπεφταν ρουκέτες στην Κωνσταντινούπολη κάθε βράδυ.
Ο δημοσιογράφος που διηύθυνε τη συζήτηση δεν έδωσε τον λόγο
στον Τούρκο πρωθυπουργό να απαντήσει, λόγω έλλειψης χρόνου, και εκνευρισμένος ο
Ερντογάν αποχώρησε από τη συζήτηση δηλώνοντας ότι δεν θα ξαναπάει στο Νταβός, επέκρινε
τους διοργανωτές, αλλά και τον Σιμόν Πέρες, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι
πρέπει να μάθει πώς μιλούν στον πρωθυπουργό της Τουρκίας.
Τα ίδια έπραξε και προχθές στο Καζακστάν, στην Αστάνα, όπου
δεν συμφώνησε η Τουρκία με Ρωσία και Ιράν για τον τρόπο συνέχισης των
συγκρούσεων στην Συρία και οδηγήθηκε σε αποτυχία κι αυτή η Διάσκεψη. Γνωστή
επομένως η τακτική της. Απαιτείται η σταθερή στάση του συνομιλητή, για να
αποτύχει η Τουρκία να επιβάλει τις θέσεις της. Γνωστή είναι και η άλλη τακτική,
να εμφανίζεται ως η διαλλακτική χώρα, έτοιμη για υποχωρήσεις, αλλά μόνον στα
λόγια.
Χαρακτηριστική είναι η ανταπόκριση του απεσταλμένου της
κυπριακής τηλεόρασης "Σίγμα", περιγράφοντας την εμμονή
του Τούρκου ΥΠΕΞ -για σχεδόν 3,5 ώρες-, στην φράση ότι «εγώ είμαι ευέλικτος και
είμαι διαθέσιμος να διαπραγματευτώ τα πάντα».
Αυτό σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ήταν και κάτι που σε κάποιο σημείο
προκάλεσε την αντίδραση του Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος σε συνεννόηση με τον Ν.
Κοτζιά, σε ένα απ’ τα διαλείμματα του δείπνου ζήτησαν από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ να
ζητήσει απ’ την Τουρκία κατάθεση γραπτών προτάσεων, που φυσικά δεν
εισακούσθηκε.
Με την ίδια θρασύτητα και διαστρέβλωση έκανε δηλώσεις και ο
Τούρκος πρωθυπουργός, Γιλντιρίμ: «Η Τουρκία και η "ΤΔΒΚ" (ψευδοκράτος) έκαναν
ό,τι περνούσε από το χέρι τους. Το δείξαμε από την αρχή ότι η στάση μας ήταν
εποικοδομητική. Το δείξαμε ξεκάθαρα τόσο στον ΟΗΕ όσο και στην Ε.Ε. και στις
εγγυήτριες χώρες ποια πλευρά ήταν εκείνη που ήθελε τη λύση", είπε ο Τούρκος
Πρωθυπουργός. Και κατηγόρησε την Ελληνοκυπριακή πλευρά λέγοντας ότι η «Ρωμαίικη
διοίκηση της νοτίου Κύπρου με την άνεση του μέλους της ΕΕ, δυστυχώς δεν έδειξε
την αναμενόμενη εποικοδομητική στάση στο θέμα της λύσης και ούτε την δείχνει».
Σε επόμενο σημείωμα θα αναφερθώ στα διαδραματισθένα,
αναμένοντας πρώτα τις αντιδράσεις των κυπριακών πολιτικών κομμάτων.
Ο Μακεδών
