Αποφασίστηκε από τους Αναστασιάδη - Ακιντζί η επανάληψη των
συνομιλιών, με το ανακοινωθέν να περιέχει μια ασυνήθιστη βεβαιότητα επίλυσης,
αφού καθορίστηκε...
... και η ημερομηνία σύγκλισης πενταμερούς διάσκεψης.
Πώς είναι βέβαιοι ότι κατά τις πρώτες δύο ημέρες θα
επιλυθούν οι διαφορές, ώστε την τρίτη ημέρα θα βρεθούν τα πέντε μέρη (με πέμπτο
τον ΟΗΕ ή την Βρετανία;) και γιατί όλοι μιλούν για πενταμερή διάσκεψη, ενώ η
ελληνική κυβέρνηση την αποκαλεί πολυμερή; Επιθυμεί να δώσει την εντύπωση ότι δεν
υπαναχώρησε από τις αρχικές θέσεις;
Και πώς συμβαίνει να απουσιάσει η Ε.Ε. από μία υπόθεση που
την αφορά άμεσα, με δεδομένο ότι οποιαδήποτε συμφωνία θα έχει επιπτώσεις και
στην Κοινότητα; Υπάρχει αμφιβολία πώς αν ευοδωθούν οι προσπάθειες Τούρκων και
Βρετανών, και υπάρξει συμφωνία, δεν θα ενταχθεί στην Ένωση εν μέρει και η Τουρκία,
από το παράθυρο του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου;
Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν "βολευτεί" με την
τοποθέτηση ότι η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα στηρίζει. Μία θέση αναμφιβόλως
βλαπτική για τα εν όλω ελληνικά συμφέροντα, επειδή το Κυπριακό δεν επηρεάζει
μόνον την Κύπρο, αλλά όλον τον ελληνισμό. Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας
υφίσταται πλήγμα όταν καταστεί η Κύπρος βρετανοτουρκικό προτεκτοράτο.
Πέρα από αυτά, το γεγονός ότι η
Αθήνα και η Λευκωσία φαίνεται πως έχουν αποδεχθεί το ελαφρώς τροποποιημένο
Σχέδιο Ανάν, δεν ξέρω αν πρέπει να αποδοθεί σε ισχυρές πολλαπλές πιέσεις, σε
εξαρτήσεις από εξωθεσμικά κέντρα, σε κόπωση, σε εξυπηρέτηση επιχειρηματικών
κύκλων, σε τι άλλο; Αποδέχθηκαν επίσης το επιχείρημα των Τούρκων ότι αν δεν
υπάρξει τώρα συμφωνία θα διχοτομηθεί το νησί ή θα ενσωματωθεί την Τουρκία.
Αν αυτό συμβαίνει, θα πρόκειται
περί μεγάλης ανοησίας, όσο και αν ακούγεται βαρύς ο χαρακτηρισμός, και τούτο
επειδή κανένα από τα δύο σενάρια που προβάλλουν οι Τούρκοι, συμφέρει να
υλοποιήσουν. Και τούτο διότι, αποκλείεται η Άγκυρα από την συνεκμετάλλευση των
ενεργειακών αποθεμάτων της Κύπρου, όπως είναι ο τωρινός στόχος της, αλλά και
χάνει τη δυνατότητα της κυριαρχίας επί του Ε/κ κράτους, χάνοντας το
γεωστρατηγικό πλεονέκτημα.
Η Άγκυρα, κατόρθωσε να περάσει
στους Έλληνες το προβοκατόρικο μήνυμα ότι όποιο από τα δύο ανωτέρω σενάρια
επιλέξει, η βλάβη θα είναι μεγάλη για μας. (προφανώς συνετέλεσαν σ’ αυτό και οι
πεμπτοφαλαγγίτες, που δεν λείπουν ποτέ στις κρίσιμες καταστάσεις). Απεναντίας,
την Άγκυρα βλάπτουν, γι’ αυτό και η Τουρκία αγωνίζεται για επικυριαρχία που
θα ασκείται με τον πολιτικό έλεγχο του Κυπριακού κράτους. Επιτυγχάνεται άλλωστε
με τα ήδη συμφωνηθέντα στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης, Νομοθετικής και
Δικαστικής εξουσίας στο επίπεδο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, και συμφώνησε ο
Αναστασιάδης, που θα αποτελέσει τον δούρειο ίππο εκπόρθησης εκ των ένδον του
Κυπριακού κράτους από την Τουρκία.
Γράφει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος, στο defence-point, στο
ίδιο πνεύμα με τα ανωτέρω, ότι δηλαδή η Τουρκία επιδιώκει διακαώς μία λύση που
θα της επιτρέψει να ελέγξει έστω και έμμεσα όλο το νησί και όχι μόνο το -μη
αναγνωρισμένο από το 1974- Τουρκοκυπριακό κομμάτι, γι’ αυτό δεν θα αποδεχθεί
ποτέ μια λύση που θα επιτρέψει στην Κύπρο να είναι πραγματικά ανεξάρτητη.
«Οι κατά καιρούς αποσχιστικές απειλές της Τουρκίας είναι
λόγια του αέρα. Αν ποτέ η Ελληνοκυπριακή πλευρά αποδεχόταν τα "de facto" γεγονότα
που δημιουργήθηκαν μετά την εισβολή και έδειχνε έτοιμη να ξεχάσει την επανένωση
αν αυτή δεν ανταποκρινόταν στα πραγματικά της συμφέροντα και όχι σε
συναισθηματισμούς, τότε θα ακύρωνε τα σχέδια της Άγκυρας και τους μοχλούς
πίεσης που έχει στη διαπραγμάτευση και για πρώτη φορά θα διαπραγματευόταν επί
ίσους όρους με την Τουρκία και όλους τους άλλους εμπλεκόμενους (βλ. ΗΠΑ)».
Πάντως, θεωρώ θετικό το γεγονός ότι η Ελλάδα αρνείται να
δεχτεί τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας ως προς τα στρατεύματα κατοχής αλλά και το
καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων, που ακυρώνει τον μελλοντικό ρόλο της Άγκυρας
και του Λονδίνου σε μία ενωμένη Κύπρο.
Μόνο που η Άγκυρα θα μπορούσε να δεχθεί τις ελληνικές
αιτιάσεις, προκειμένου να επιτύχει τα υπόλοιπα, με δεδομένο ότι η Κύπρος απέχει
λίγα μόνον λεπτά από την Τουρκία, τόσο για την αεροπορία της όσο και για το
ναυτικό της. Αν δηλαδή η Τουρκία δεν είναι πλέον εγγυήτρια δύναμη, τι είναι
αυτό που θα την εμποδίσει να ξαναεισβάλει στο νησί; Το διεθνές δίκαιο, ή η
ευθυνόφοβη Ελλάδα;
Ο Μακεδών
